Ε προφανώς μπούχτησε τους πιο ωραίους μήνες της χρονιάς να μην έχει γυναίκα δίπλα του. Το οτι φεύγεις το εισπράττει ως γράψιμο και έτσι ανταποδίδει με τον τρόπο του.Δεν ταιριάζει σε όλους η απόσταση.
16.7.2018 | 13:54
Είμαι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
Είμαι στο χωριό μου, οπου εδώ έρχομαι κάθε καλοκαίρι για δύο μήνες δουλεύω στη ταβέρνα του μπαμπά και πίσω μου έχω αφήσει έναν άνθρωπο. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν οπότε φεύγω κάνει τα δικά του, βγαίνει με φίλους, ξενυχτάει περνάει καλά τέλος πάντων, τέρμα λογικό, αφού καλοκαίρι είναι και όσοι δεν έχουν υποχρεώσεις περνάνε το ξεχωριστό καλοκαίρι τους με τα φιλαράκια. Έλα όμως που από εχθές νιώθω ότι κάτι γίνεται, μιλήσαμε στο τηλ. Ήταν απότομος και νευρίαζε με το κάθε τι που έλεγα, τον ρώτησα τι έχει, μου λέει είναι πολύ καλά, αλλά δεν το νιώθω, νιώθω ότι κάτι έχει, σαν να με βαρέθηκε να το πω; Σαν να βαρέθηκε αυτή τη κατάσταση να το πω; Σαν να ενδιαφέρεται για κάποια άλλη να το πω; Δεν ξέρω, υποθέσεις κάνω γιατί ποτέ δε μου λέει τι έχει, και εγώ τώρα έχω σκάσει, κάθε μέρα του στέλνω ένα μύνημα " καλημέρα" οπότε ξυπνάω, ενω αυτός με γράφει πάντα, δε μου στέλνει καν, ΕΕ λοιπόν σήμερα δεν το έχει διαβάσει καν το μήνυμα μου, δεν με έχει πάρει ούτε ένα τηλ. Και γενικά είναι άφαντος. Τι σκατα μπορεί να έχει συμβεί, και μπάνιο να πήγε ή καπου, ένα γαμωμυνημα δεν μπορεί να στείλει; Τι να πω ρε γαμωτο.
1