ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όπως τα ακούω τα πράγματα έχεις 2 επιλογές. Η πρώτη είναι να λήξεις την εξωσυζυγική και να βάλεις όλες σου τις δυνάμεις στο να συνεφέρεις τη σχέση με τον άντρα σου. Για να τον παντρεύτηκες, κάτι θα υπήρχε μεταξύ σας και ίσως αυτό να μπορεί να επανέλθει. Εάν δεν πιστεύεις πως αυτό είναι εφικτό, η εναλλακτική είναι να χωρίσεις με τον άντρα σου και να συνεχίσετε και οι 2 τη ζωή σας. Αυτό που κάνεις τώρα, προφανώς δεν μπορείς να το συνεχίσεις για διάφορους λόγους που καταλαβαίνεις και η ίδια.

Είναι κάκιστο το γεγονός ότι τοποθετείς ως μόνο συνδετικό κρίκο της οικογένειας σου, το παιδί. Μεταφορά ευθύνης λέγεται αυτό. Η δική σου ευθύνη ως μέλος της, πού βρίσκεται; Του συζύγου σου; Πού;Το να βρεις εραστή, αγαπητή, είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου. Προφανώς, δεν ήθελες να ζοριστείς με συζητήσεις, προσπάθειες και τη δημιουργία νέων προδιαγραφών εντός της συζυγικής σου σχέσης. Αν τα είχες κάνει αυτά και δεν είχαν φέρει αποτέλεσμα, θα είχες χωρίσει πολύ πριν βρεις νέο ερωτικό ενδιαφέρον. Στο διά ταύτα λοιπόν, μαζέψου, ανασκουμπώσου, επανατοποθέτησε τις προτεραιότητες σου και φτιάξε τη ζωή σου έτσι ώστε να προσφέρεις τα μέγιστα ως γυναίκα, ως μάνα, ως έντιμος άνθρωπος. Και στον εαυτό σου και στο παιδί σου. Και σημείωσε ότι τα παραπάνω στα λέει κάποια η οποία βρέθηκε στη θέση σου. Αφαίρεσε απλά το εξωσυζυγικό μπλέξιμο.

Μου θυμιζει καποιες επιλογές μου (επαγγελματικα) και το σχολιο/κριτικη των γνωστων - το ερωτημα πρεπει να ειναι : και μετα, τι;Εισαι σιγουρη οτι η σχεση σου θα εξακολουθησει; Θα τα αναλαβεις ολα μονη; Μηπως εχεις κανει και η ιδια λαθη;Φοβαμαι οτι σκεφτομαι με τον ιδιο τροπο και αν κατι δε με καλυπτει δεν κοιταζω το μετα. Βοηθα ομως τελικα;

Μην παρασυρθείς από την καυλα της στιγμής.......

Είσαι άνθρωπος καλή μου, δεν είσαι μηχανή. Πώς να ζήσεις σε ένα γάμο με ρουτίνα και γκρίνια. Και κυρίως γιατί να βάλεις και το παιδάκι σου σε αυτήν την διαδικασία να τα ζει όλα αυτά. Και εγώ μικρούλι παιδάκι έχω και αν ζούσα μία τέτοια κατάσταση θα έφευγα κυρίως για να προστατεύσω τον γιο του. Όλα τα αντιλαμβάνονται τα παιδάκια. Λίγο κακόκεφο σε βλέπουν και σκοτεινιάζουν τα αθώα ματάκια τους.