ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχει σημασία η τελευταια επιθυμία κάποιου;Ενας στενός μου συγγενής ήξερε μια προσωπική μου ιστορία με κάποιον φίλο που είχαμε χαθεί .Όσο ζούσε με ρωτούσε αραιά και που αν ειχα επαφές με το παιδί και είχαμε για κάποια χρόνια, ώσπου χαθήκαμε εντελώς. Το συγγενικό μου πρόσωπο αρρώστησε και τελικά πέθανε το καλοκαίρι του 2017.Λιγες μέρες πριν τον θάνατο, είχα πάει στο νοσοκομείο γιατί με είχε ζητήσει, είχα φύγει λίγες ώρες πριν,και στα λίγα που είχαμε πει μου είχε ζητήσει να βρω αυτόν τον φίλο. Μου το είχε ζητήσει σαν τελευταία χάρη και μου είχε πει πως με έβλεπε ότι στεναχωριομούν,πως η ζωή είναι μικρη για να χανόμαστε με ανθρώπους που νοιάζονται κ πως έπρεπε να κάνω κάτι.Η αλήθεια ειναι πως οντως ειχα στεναχωρηθει που είχαμε χαθεί, ομως δεν το ειχα πει ποτε και ουτε τον ειχα ψαξει.Δε μου εστελνε δεν του εστελνα και χαθηκαμε.Ο συγγενής μου είχε επίγνωση πως θα πέθαινε και τα είχε 14.Μετα την κηδεία πράγματι τον εψαξα,προσπάθησα να επικοινωνησω, αλλά σιωπη. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο,θεωρώ πως το άτομο είδε τα μηνύματα μου και με έγραψε, όμως νιώθω πως κρέμασα τον άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή και πως δεν εκπλήρωσα αυτό που ήθελε.Αυτο φυσικά δεν το ανέφερα όταν προσπάθησα να επικοινωνησω.Αυτο ελειπε...Ξέρω πως ήταν απλώς μια επιθυμία του,όμως το σκέφτομαι συχνά και αναρωτιέμαι αν κάνω καλά που δεν προσπαθώ άλλο. Τι θα μου έλεγε αν ζούσε;Υγ.εχω ξαναγράψει την ιστορία εδώ, πωλώς χαθήκαμε με τον φίλο αυτό κτλ όμως δεν σας εξηγούσα το γιατί επέμενα τόσο πολύ να βρω αυτόν τον παλιό φίλο.Φυσικα και το ήθελα και η ίδια, αλλά τα λόγια του συγγενή μου ήταν η ουσιαστική αφορμη.Μου λέγατε πως αφού δεν απάντησε άστο δε θέλει κ έχετε δίκιο.Και όντως το έχω κάνει εδώ και πολυ καιρό.Ομως δεν μπορώ να ξεχάσω τα λόγια του συγγενή μου.