Ο μαγκα μου ακριβώς τα ιδια και εγω... Μονο που εσύ είσαι σε λιγο χειρότερη φαση γιατί μοιράζεσαι το δωμάτιο με την αδελφή σου... Εγω τουλάχιστον το μοιράζομαι με τον αδελφό μου... Αλλα και παλι λειπει η ιδιωτική μου ζωη...
5.8.2018 | 21:01
Δε με χωράει το σπίτι μου
Είμαι άντρας 25 χρονών και δεν με χωράει το σπίτι μου. Μένω ακόμα με τους γονείς μου και ο ιδιωτικός μου χώρος είναι ανύπαρκτος λόγω του ότι το σπίτι είναι μικρό και επίσης λόγω του ότι ζω στο ίδιο δωμάτιο με την αδερφή μου που είναι και αυτή μεγάλη(22 χρονών). Ενώ έχω μια πολύ καλή σχέση με γονείς και με την αδερφή μου, νιώθω μια αποστροφή για το σπίτι. Όταν βρίσκομαι στο σπίτι νιώθω ότι δε ξεκουράζομαι, δεν κοιμάμαι καλά, βαριέμαι πολύ εύκολα, ενώ με ταλανίζουν συνεχώς μελαγχολικές σκέψεις. Όταν φεύγω από το σπίτι(πχ διακοπές, ή απλά διαμονή για κάποιο διάστημα σε άλλο χώρο) είναι όλα καλά. Νιώθω τέλεια. Το έχει βιώσει αυτό κανείς; Να τονίσω ότι δε έχω μείνει ποτέ μόνος μου, καθώς μεγάλωσα και σπούδασα στην ίδια πόλη. Θέλω πολύ να βρω ένα δικό μου μέρος αλλά με τον μισθό που παίρνω είναι απαγορευτικό, ενώ φυσικά δε θα ήθελα να επιβαρύνω τους γονείς μου για να μου δίνουν μια βοήθεια για ενοίκιο...
1
