ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν νιώθω καθόλου κοντά μου τον πατέρα;μπαμπά μου; Πραγματικά δεν ξέρω πώς να τον αποκαλέσω. Από την παιδική μου ηλικία, με την βοήθεια παιδοψυχολόγων, ήταν φανερή η απόσταση στη σχέση μας. Ακόμα και μέσα από τις ζωγραφιές μου είχαν καταλάβει ότι μου έλειπε ο πατέρας κι ας ήταν στην κυριολεξία δίπλα μου. Μεγαλώνοντας έβλεπα την γειτόνισσα και φίλη πλέον να αγκαλιάζεται με τον μπαμπά της, να γελάνε μαζί, να παίζουνε ενώ εγώ δεν είχα τίποτα από όλα αυτά. Παρόλα αυτά που ένιωθα ο μπαμπάς,πατέρας μου δεν μου χάλασε ποτέ χατίρι όσον αναφορά το οτιδήποτε..λεφτά, βόλτες και οτιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Μέσα από όλα αυτά ίσως να μου δείχνει την αγάπη του αλλά μεγαλώνοντας τα έχω βαρεθεί. Θέλω να έχω μια ουσιαστική σχέση, δεν ξέρω αν φτιάχνεται όμως τι να φτιαχτεί ενώ δεν έχει χαλάσει ποτέ; Ανέκαθεν ήταν έτσι η σχέση μας. Πήγαμε μετά από καιρό μαζί διακοπές και δεν ξέρω, με ενοχλούν όλα γύρω του ακόμα και το ροχαλητό του δεν με αφήνει να κοιμηθώ. Σας λέω ένα εντελώς ηλίθειο παράδειγμα γιατί κι ο φίλος μου ροχαλίζει και δεν με ενοχλεί καν, δηλαδή δεν έχω θέμα με το ροχαλητό γενικά. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι να βοηθήσει την όλη κατάσταση απλά ήθελα να το βγάλω από μέσα μου καθώς είναι ένα αρκετά λεπτό θέμα που δεν το έχω εμπιστευτεί σε κανέναν. Ξέρω ότι αν του συνέβαινε κάτι θα θύμωνα που τον είχα και δεν έκανα τίποτα αλλά και τον χρόνο να γύριζα πίσω..δεν ξέρω, είναι σαν να βάζει ένα τοίχος ανάμεσά μας και δεν μπορώ να τον πλησιάσω. Τέλος πάντων, εσείς που μπορείτε να αγκαλιάζετε τους γονείς σας λίγο παραπάνω. Καλό υπόλοιπο διακοπών και ευχαριστώ για τον χρόνο σας όσοι το διαβάσετε!