ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

χρειαζομαι τη γνωμη σας σχετικα με κατι. πριν 1 μηνα φανέρωσα τα ερωτικα συναισθηματα μου προς εναν πολυ καλο μου φιλο, οπως το περιμενα ηταν μονόπλευρα. του ειπα να μου δωσει λιγο χωρο και περιθώριο γιατι ημουν πληγωμένη και ηθελα να σκεφτω. δεν ειχα δυναμη να του μιλησω. ηταν το πρωτο αγορι που ερωτεύτηκα αληθινά και δεν ένιωθε καν το ιδιο. μου λειπει πολυ και θελω να επιστρέψω και να αρχισω να του μιλαω ολη μερα, οπως παλια. δεν ξερω ομως αν ειναι υγιεινο για εμενα. φοβαμαι πως θα στεναχωριέμαι παλι καθε φορα που θα μου λεει για γκομενες και θα νιωθω κενη και δεν θα μπορεσω ποτε να τον σβησω απο το μυαλο μου. απο την αλλη, του ειχα υποσχεθεί πως δε θα τον αφηνα ποτε. με ενδιαφερει πραγματικα τι κανει. θελω να ειμαι μερος της ζωης του. ακομα κι αν δεν ειναι οπως θα το ηθελα. θελω να ειμαι φιλη του γιατι θελω να τον κανω χαρούμενο. ειναι τοσο τοσο εύκολη η συζητηση μαζι του, ειναι τοσο ενδιαφερον χαρακτηρας συνοπτικά, δεν ξερω αν η καθημερινη επαφη με το απωθημένο μου θα μου προσφερει κατι περα απο θλιψη, ομως εγω θελω πραγματικα να του μιλαω γιατι παιζει μεγαλο ρολο στη ζωη μου (κι εγω στη δικη του αντιστοίχως) ευχαριστω αν διαβάσατε μεχρι τέλους, ειμαι φουλ μπερδεμενη