ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχουν περάσει δύο μέρες που δεν μιλάμε... Δεν μπορώ να σου πω όσα θέλω μιας και δεν θέλεις... Μου ζήτησες να μην σου στείλω ξανά και την Κυριακή να τα πούμε από κοντά... Τι να πούμε εφόσον πήρες την απόφαση σου;... Εφόσον το τελείωσες;... Μου είπες ότι έχεις οικογενειακά προβλήματα και θες να είσαι μόνος... Ότι δεν μπορείς να είσαι πάνω από το τηλέφωνο συνέχεια... Πότε μου δεν σου ζήτησα να είσαι συνέχεια στο τηλ... Πάντα σου έλεγα να μου στέλνεις όποτε μπορείς... Νομίζω ότι το είπες ως δικαιολογία, γιατί στο βαιμπερ είσαι συνέχεια ενεργός... Σχετικά με το ότι έχεις οικογενειακά προβλήματα το σέβομαι, αλλά δεν χρειάζεται να αποκλείεις τους πάντες... Μαζί σου ήμουν για να σε βοηθάω... Για να είμαι εκεί όταν με έχεις ανάγκη... Για μένα αυτό ανήκει στη συντροφικοτητα... Έλεγες ότι με αγαπάς, ότι θες παιδί μαζί μου... Μέχρι και δαχτυλίδι με πρόταση έκανες... Αν ίσχυαν όλα αυτά, θα σου ήταν τόσο εύκολο να μη μου μιλάς; Δεν ξέρω τι να σκεφτώ πλέον... Προσπαθώ να το χωνεψω όπως μου είπες... Είναι δύσκολο όμως γιατί πονάω... Όρεξη δεν έχω... Έχω χάσει 4 κιλά εφόσον δεν τρώω... Κλαίω... Φορτώνω το κεφάλι μου με σενάρια και εικόνες... Για τους γύρω μου είναι απλό και μου λένε πως καλύτερα που έφυγες από τη ζωή μου... Βαθιά μέσα μου ξέρω πως έχουν δίκιο γιατί δεν μου φέρθηκες σωστά και δεν με σεβάστηκες... Ακομη και όταν θυμωνες, ξεσπουσες πάνω μου και πότε δεν είπες ούτε μια συγνώμη... Τόσα έγιναν, και κακία δεν σου κράτησα... Θα ρίσκαρα πολλά για σένα... Θα έφευγα απο το σπίτι μου για να μαι μαζί σου... Ούτε αυτό δεν εκτιμησες... Μου λείπεις πολύ... Πονάω.. Δεν σε νοιάζει.. Φοβάμαι... Για μένα... Γιατί διαλυομαι... Θα περάσει άραγε αυτό;