ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου την σπάει το πως τα άτομα της ηλικίας μου αντιμετωπίζουν τις σχέσεις και το φλερτ. Υπάρχει είτε μια διαχυτη απογοητευση και καχυποψία, είτε η λογική του ότι αρπάξει ο κ@λος μας ,συγγνωμη για την εκφραση. Σου λένε να μην περιμένεις πολλά για να μην φας τα μουτρα σου που εκ πρωτης όψεως ακουγεται λογικη σκεψη αλλα εμενα μου φαινεται τουλαχιστον καταστροφικη. Πρωτ' απ'ολα όταν δεν περιμενεις πολλά αρκεισαι στα λίγα, ενω το μεσα σου πεθαινει για περισσότερα. Κάπως ετσι βλεπουμε σχεσεις που και οι δυο βολευονται και λοιπές χλιαρες καταστασεις. Επειτα μαθαίνεις να είσαι αδιαφορος και ψυχρός και σιγα σιγα δεν ενθουσιαζεσαι, δεν καρδιοχτυπας δεν ΘΕΛΕΙΣ. Το κυριο στοιχειο του ερωτα ειναι η επιθυμία, αν εσύ δεν θες να καιγεσαι για κανεναν πως θα ερωτευτεις? Και το άλλο που εμενα με ριχνει πολυ, ειναι η νοοτροπια του ολοι ειναι μαλακες, οι σχεσεις ειναι δυσκολες, όλα ειναι θεμα τυχης και εγω ατυχος, η κοινωνια ειναι σαπια. ΟΧΙ. Δεν λεω ενέχουν μια αληθεια αυτες οι φρασεις, ολοι το αναγνωριζουμε αυτο, αλλα αμα κάποιος τις πιστεψει στο επακρο, με τι δυναμη θα βγει εκει εξω να γνωρισει κοσμο; Πως θα ανοιχτει στον ανθρωπο που εχει απεναντι του; Πως θα ξεχωρισει τα ατομα που αξιζουν οταν φοραει παρωπιδες; Το χειροτερο που μπορει να παθει καποιος, ειναι να πληγωθει. Δεν ξερω για εσας, αλλα εγω προτιμω χιλιες φορες να με πληγωνουν οι αλλοι, παρα να πληγωνω μονη μου τον εαυτό μου σηκώνοντας τοιχους. Η δυναμη δεν ειναι στο να απομονωνεσαι αλλα στο να ξερεις οτι αν διαλυθεις θα επανελθεις γρηγορα. Αυτο σε κανει ανικητο.