ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω εδω ανωνυμα να εξομολογηθω κατι, το οποιο με πνιγει και πραγματικα ντρεπομαι να το συζητησω. Ειμαστε και εμεις μια οικογενεια που μας χτυπησε η κριση. Οι γονεις μου δουλευουν. Ολα πανε στα παγια εξοδα που εχουν 2 σπιτια, αυτο που μενουμε και μια γκαρσονιερα που νοικιαζουν τα αδερφια μου για να σπουδαζουν και στο σουπερμαρκετ και μεχρι εκει. Δεν περισσευουν στο τελος ουτε δεκα ευρω. Το προβλημα ειναι οτι για να μην χρωσταμε ενφια, δεη, εφορια κτλ εχουμε βαλει τα παντα στη δευτερη μοιρα, και δυστυχως "αφησαμε" και το σπιτι μας. Το σπιτι και επισημα ειναι ενα ρημαδιο. Το δωματιο μου εχει να βαφτει δεκα χρονια, το κρεβατι μου χαλασε και κοιμαμαι ενα μηνα σε ραντζο. Μην πω και αλλα πραγματικα ντρεπομαι. Δεν ειναι μονο οτι ντρεπομαι να φωναξω κοσμο στο σπιτι ειναι και οτι μου χαλαει παρα πολυ την ψυχολογια. Δεν ξερω τι να κανω. Προσπαθω να βρω και αλλη δουλεια μιας και δουλευω part time αλλα ειναι τοσα τα θεματα που εχει το σπιτι που μου φαινονται βουνο. Ευχαριστω πολυ που με "ακουσατε".