ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φέτος αποφάσισα να μην κάνω δώρο στη ματαιοδοξία μου το πλήθος ευχών από γνωστούς που σου στέλνουν επειδή είδαν την υπενθύμιση στο facebook. Είπα λοιπόν να σβήσω την ημερομηνία γενεθλίων μου και να δεχτώ ευχές από αυτούς που με θυμήθηκαν πραγματικά.Όταν το έκανα, υπέθεσα ότι αυτοί θα ήταν γύρω στους 10-15. Παραήταν αισιόδοξο το σενάριο. Πέρα από το στενό οικογενειακό μου κύκλο, το αγόρι μου και μερικούς φίλους με τους οποίους είχαμε από πριν κανονίσει να βγούμε να γιορτάσουμε, οι υπόλοιπες ευχές ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.Φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που ο αριθμός των ευχών μου ήταν μονοψήφιος. Αλλά στο τέλος της μέρας, νιώθω γεμάτη γι αυτό. Τελικά δεν είναι το πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός που σε κάνει ευτυχισμένο, αρκεί ο αριθμός αυτός να είναι διάφορος του μηδενός. Δε με τρομάζει η σκέψη του να μικραίνει με τα χρόνια, ίσα ίσα. Εύχομαι κάποια στιγμή ο αριθμός αυτός να σταθεροποιηθεί και τα άτομα αυτά να είναι δίπλα μου και σε γενέθλια και σε χαρές και σε δυσκολίες.