ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας.. είμαι 20 χρονων, φοιτητρια στο 2ο ετος. Το πρόβλημα που εχω είναι η ελλειψη αυτοπεποιθησης...Για να είμαι ειλικρινης ,ειμουνα από μικρη κλειστο παιδι .Δεν ξερω εάν φταινε και τα παιδικα χρονια που λενε ,παντως δεν εχω μεγαλωσει σε μια οικογενεια που με ενθαρυναν από μικρη να εκτιμω τον εαυτο μου και να τον αγαπησω. Αυτό που με ενδιαφερει όμως ειναι το πως να το ξεπερασω τωρα. Με τους ανθρώπους Νιωθω ανασφαλεια ,δεν νιώθω σιγουρια, νιώθω φοβο , ακομα και ζηλια προς τους ανοιχτούς ανθρώπους... Το καλοκαιρι επιασα δουλεια η οποια με βοηθησε παρα πολύ να ξεπερασω την ντροπαλοτητα μου,να αποκτησω εστω και λιγη αυτοπεποιθηση.Αλλα λογω των μαθηματων επρεπε να την παρατησω.Και τοτε σε αυτό το διάστημα καταλαβα ποσο καλυτερη θα μπορουσε να ειναι η ζωη μου εάν ειμουνα ο εαυτος μου παντα και ξεπερνουσα ολους τους χαζους φοβους μου.Αυτην την αισθηση ότι εχεις στα χερια σου την ζωη σου θελω να την νιώθω παντα… Θελω να σταματήσω να ζω με την αρνητικοτητα όπως ζουσα μεχρι τωρα.. Αλλα δεν ξερω τον τροπο να το κανω και από που να αρχισω..Και μαλιστα με στεναχωρεσε ακοκα πιο πολύ αυτό όταν με αφησε το αγορι μου λεγοντας ότι είμαι πολύ κλειστος χαρακτήρας.. Σας ευχαριστω πολύ..!