ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάνε 2 χρόνια από τότε..Ήταν μια εποχή σαν σήμερα,που πρωτοκοιτακτηκαμε.Σε κοίταξα με κοίταξες,μου χαμογέλασες σου χαμογέλασα.Κάθε μέρα στο πρώτο διάλειμμα ερχόσουν εκεί που καθόμουν με τις φίλες σου και μου χαμογελούσες, ύστερα χαμογελούσα και εγώ...Κάθε μέρα σαν να λέγαμε καλή μέρα ο ένας στον άλλον.. :( κάποια στιγμή σταμάτησα να σου δίνω σημασία έλεγα έχω πολλά προβλήματα στη ζωή μου για να δημιουργήσω κι άλλα Αλλά που να ήξερα.....Μια φορά μιλήσαμε και αυτό ήταν μόνο : τι κάνεις και ένα γεια, ούτε καν δεν γνωριστήκαμε, θυμάμαι να προσπαθώ να ακούσω το όνομα σου μπας και σε φωνάζει κανείς Αλλά μπα....μια φορά μόνο άκουσα να φωνάζουν Χριστίνα Αλλά δεν έμαθα τελικα ..Μου λείπεις, πέρυσι όλη η χρονιά μου πήρε για να ξεχαστώ Αλλά και πάλι δεν είχα την καλημέρα σου να μου φωτίσει τη μέραΈχω καψουρευτεί αρκετές φορές Αλλά εσύ ήσουν διαφορετικό ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ εσενα,τον χαρακτήρα σου, την συμπεριφορά σου, τα πάντα σου.λενε ότι όταν ερωτευτείς πρώτη φορά θα το καταλάβεις λοιπόν δυστυχώς το κατάλαβα.ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΔΙΝΑ ΣΗΜΑΣΙΑΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ.... :'''(Παιδία πονάω ειλικρινά τώρα :/