Καλο θα ηταν να κατσεις να κανεις μια εποικοδομητικη συζητηση κ με τον εαυτο σου κ με τον αλλο. Κατσε κ σκεψου αντικειμενικα, χωρις να θολωνουν την κριση σου οι συναισθηματισμοι, τι θες. Υπαρχει μελλον μ αυτο τον ανθρωπο? Πιστευεις οτι αν τον βαλεις κατω να μιλησετε, θα αλλαξει κατι? Μπορει να σου παρεχει αυτος ο ανθρωπος συναισθηματικη ασφαλεια? Τι θες σε μια σχεση? Τι απαιτησεις εχεις απο τον αλλο? Τι σε κανει χαρουμενη? Μπορει να στα δωσει αυτα?Οκ οι καβγαδες ειναι αναποσπαστο κομματι μιας σχεσης. Αλλα για ποιους λογους κ με ποια ενταση? Αν ειναι να μαλλιοτραβιεστε κ να σου/του βγαζει/εις το μαλλι εξτενσιον-εξτενσιον, για τον ιδιο λογο που αν βαλεις ενα γατο κ ενα γατι στο ιδιο κουτι θα φυγει ο γατος (γιατι κλανει το γατι), τοτε οχι, αυτο δεν ειναι νορμαλ!Το να εχει νευρα ο αλλος κ απλα να το κανει αισθητο πχ να τρωγεται με τα ρουχα του κλπ, παλι οκ. Το να ξεσπαει ομως σ εσενα χωρις να φταις κ να σου φερεται ασχημα.. Αυτο ειναι θεματακι.. Δεν ειναι παιδακι, ειναι ενηλικος. Πρεπει να μαθει να ελεγχει τον εαυτο του κ να φερεται αναλογως.Αν απο την αλλη, βλεπεις οτι εχει νευρα κ του τα κανεις κ εσυ χειροτερα, ή του τα δημιουργεις εσυ εξαρχης, τοτε μην ζητας τα ρεστα. Οπως οφειλει να σε σεβεται ετσι οφειλεις κ εσυ να κανεις το ιδιο.Αλλο το "ειμαι χαζος" (κ συνεπως δεν δυναμαι να καταλαβω καποια πραγματα αν δεν μου τα εξηγησουν) κ αλλο το "δεν διαβαζω μυαλα" (κ συνεπως κανω καποιες ερωτησεις παραπανω για να ειμαι σιγουρος οτι καταλαβα σωστα κ οτι βρισκομαστε στην ιδια σελιδα).Πιστευω οτι ολοι χρειαζομαστε χωρο κ χρονο για τον εαυτο μας. Το να θελει να δει κ τους φιλους του ειναι φυσιολογικοτατο! Το να βγαινετε ΜΟΝΟ με τους φιλους του κ να σε τραβολογαει καθε φορα οπου γουσταρουν να πανε οι αλλοι χωρις να λαμβανει υποψη του τα δικα σου θελω κλπ, οχι. Αυτο δεν ειναι φυσιολογικο!Αν εχεις φτασει σε σημειο να σκεφτεσαι ολα αυτα τοτε μαλλον ειναι επειδη δεν βγαζει πουθενα κ ουτε προκειται. Απο τη στιγμη που δεν σε σεβεται σαν ανθρωπο, δεν σεβεται τα ορια σου κλπ κ σε φτανει σ αυτο το σημειο, τοτε η ερωτηση που πρεπει να κανεις στον εαυτο σου δεν ειναι το τι θες, αλλα το γιατι στο καλο εισαι ακομα σε μια σχεση με καποιον που ουτε καν σε σεβεται.Βαλ'τον κατω κ μιλα του. Θα σου ελεγα να απαιτησεις τα αυτονοητα (πχ να σε σεβεται) αλλα στη θεση σου δεν θα εμπαινα καν στον κοπο (θα την ειχα κανει για αλλα). Αν δεις οτι σε ακουει, οτι καταλαβαινει, οτι παραδεχεται τα λαθη του κ ειναι προθυμος να γινει καλυτερος σαν ανθρωπος (κ για τον ιδιο αλλα κ για εσενα), τοτε κανε λιγη υπομονη δειξε κ λιγη κατανοηση (δεν γινεται να αλλαξει απο τη μια μερα στην αλλη). Απο κει κ περα αν δεν βλεπεις αλλαγες τοτε κανε αυτο που ειναι καλυτερο για εσενα.. Προχωρα..
4.10.2018 | 00:48
Είμαι
με ενα παιδι σχεδόν ενάμιση χρονο.. Ειμαστε 29 κ 26 χρονων.Εχουμε περασει πολλους τσακωμούς για διάφορους λογους οπως ολα τα ζευγαρια.. περναμε πολυ ομορφα ομως κ κανουμε σχεδια για το μελλον τα οποια προς το παρον δεν μπορουμε να υλοποιήσουμε επειδή δεν εχουμε σταθερή δουλεια ή ισως αυτη ειναι η δικαιολογία γιατι δεν είμαστε σίγουροι; Εγω θελω να πραγματοποιήσουμε αυτα τα σχέδια ή τουλαχιστον οταν ειμαστε αγαπημενοι κ δεν υπάρχουν καυγαδες.Το προβλημα μου ειναι πως ενω γενικα περναμε πολυ καλα οταν εχει νευρα για διαφορους λογους φέρεται ασχημα ..δλδ αισθανομαι πως με μειωνει με διάφορους τροπους πχ αν κανω καποιες ερωτησεις παραπανω μ λεει χαζη εισαι κ τα ρωτας αυτα; κ.α.. Επίσης πολλες φορες εχω παρατηρήσει οτι οταν περναμε πολυ χρονο μαζι θελει να βγαινουμε παρεα με αλλους -δικους του φιλους παντα- κ θα προσπαθήσει να με πεισει να κανουμε κ μεις οτι θελουν να κανουν κ οι δικοι τ φιλοι..πχ να παμε οπου θελουν εκεινοι κτλ ..αισθανομαι πως δεν με υπολογίζει κ ετσι πολλες φορες νιωθω πως δε θελω να ειμαι μ'αυτόν τον άνθρωπο κ πως στο τελος δε θα βγάλει πουθενά .. με φτάνει στα ορια μου κ θελω να δωσω ενα τέλος!
1
