ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
5.10.2018 | 20:39

δύο περιστατικά κι ένα συμπέρασμα

Χτες το βράδυ στο τραμ γυρνώντας σπίτι.Δύο τύποι αρκετές θέσεις μακριά μου τσακώθηκαν επειδή ο ένας λέει κοίταζε τον άλλο. Τους άκουσε όλο το τραμ.Λεξικό τραπ τραγουδιού -δηλαδή ακατάσχετα βρισίδια- και απειλές για σπασμένες μούρες.# καμία ελπίδα για την ανθρωπότηταΓι' αυτό προτείνω να λουφάξουμε ο καθένας στη γωνιά του. Ούτε κοιτάς, ούτε μιλάς, σωπαίνεις κι όλα καλά.Δεύτερο περιστατικό σε τραμ, φέτος τον Αύγουστο , αυτή τη φορά συνέβη σε μένα:Κάθομαι ήσυχα κι ωραία στη γωνίτσα μου, γωνιακή θέση στο τραμ. Δίπλα μου άδειες θέσεις. Και δίπλα μου κι απέναντί μου.Μπαίνει τύπος, τσεκάρει τις άδειες θέσεις κι έρχεται και κάθεται στη θέση απέναντί μου. Ενώ είχε άπειρες άδειες θέσεις.Είναι μέρα καύσωνα κι έχω βγάλει την κομψή μου βεντάλια (αυτή την καλαίσθητη που μας έδωσαν δώρο στο καλοκαιρινό open air film festival, στην προβολή της τεχνόπολης) και κάνω αέρα. Απαλά. Κουνώντας την με ήσυχο τρόπο κοντά στο πρόσωπό μου. Είναι κι εντελώς αθόρυβη, κομψότατη και διακριτική, όσοι την έχετε, ξέρετε.Ξαφνικά ακούω: ''τι είναι αυτό;''.Έκπληκτος βλέπω τον τύπο να απευθύνει αυτή την ερώτηση σε μένα κοιτώντας με έντονα.Του λέω '' ποιό;''Μου λέει ''αυτό που κουνάς πέρα δώθε πέρα δώθε''.Του λέω ''βεντάλια''.Η απάντησή του: '' πω, ρε γαμώτο, διαφημιστική είναι;''Του γνέφω ναι.Συνεχίζει:'' πω, ρε γαμώτο, μπορείς να μην την κουνάς μπροστά σου, ήμουν τώρα σε ένα μαγαζί κι έφυγα γιατί είχα φοβερό πονοκέφαλο και μετά είπα να πάω και Ψυρρή αλλά λέω τώρα άστο. Αλλά ρε γαμώτο, μην την κουνάς, δε μπορώ αυτό το πέρα δώθε μου δίνει στα νεύρα''.Του λέω: ''Ζέστη έχει, τι να κάνω;''Με κοιτάει λίγο αμίλητος. Απομακρύνομαι , κάθομαι σε άλλη άδεια θέση.Ενώ αυτός θα έπρεπε να πάει αλλού, είχε τόσες άδειες θέσεις κι αυτός επέλεξε να 'ρθει να κάτσει απέναντί μου.Πέντε λεπτά μετά, μπαίνει μέσα μια γνωστή του κι αρχίζουν να γελάνε.Της λέει '' έλα μωρό μου, τώρα ήμουν στα σκαλάκια, σε έψαχνα. Κάτσε κάτσε να κατέβουμε Φιξ μαζί''.Και συνεχίζουν τη βλακοσυζήτησή τους. Γέλια και μπουρδολογία.Συμπέρασμα: Μακάρι να υπήρχε ένα κουμπί να το πατούσα και να τηλεμεταφερόμουν στο μέρος που θα ήθελα να πάω. Να μη χρειαζόταν να παίρνω ούτε μέσα μαζικής μεταφοράς ούτε απολύτως τίποτα.Το χειρότερο πράγμα είναι αυτή η συνύπαρξη με ανθρώπους στον ίδιο χώρο. Και κυρίως με ανθρώπους που δεν τους ενοχλείς και θα κάνουν τα πάντα να σε ενοχλήσουν. Δυστυχώς.
 
 
 
 
σχόλια
Δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού
Scroll to top icon