ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λίγο διάστημα ήμουν απίστευτα ερωτευμένη μαζί σου, ένιωθα ότι είσαι μόνο δικός μου κι εγώ μόνο δικιά σου. Σιγά σιγά περνάει ο καιρός και αρχίζω να καταλαβαίνω πολλά πράγματα, κι αυτά τα πολλά πράγματα που έχω καταλαβει Μ έχουν κάνει και εχω χάσει τα μοναδικά συναισθήματα που μου έδωσες πριν καιρό, αλλά τώρα δεν μου τα δίνεις ποια, φαίνεται τα κρατάς μέσα σου γιατί εγώ αρχίζω και σου τελειώνω. Έτσι είναι, σιγά σιγά τελειώνουν όλα, αρχίζω εγώ να βλέπω αλλού, μάλλον κι εσύ το ίδιο κάνεις, εγώ; Να βλέπω αλλού εγώ, που σε είχα μακρυά μου και δεν μπορούσα να μιλάω με κανένα επειδή όποιον και να συναντούσα αν δεν ήταν και η παρουσία σου εκεί όλοι μου φαινόντουσαν βαρετοι, όλοι κι όλες. Εγώ; Που όταν σε είχα δίπλα μου να κοιμάσαι ένιωθα η ποιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου, και το ποσο τυχερή είμαι που σε έχω. Και ξαφνικα σιγά σιγά όλα αυτά μου φεύγουν, επειδή εσύ φεύγεις, επειδή δεν σου κάνω, επειδή σκέφτεσαι άλλες και επειδή σίγουρα μ έχεις απατήσει και μου το κρύβεις, το ξέρω να ξέρεις. Κι άρχισα κι εγώ να κάνω τα ίδια με εσένα, αρχισα να κοιτάω αλλού, να σκέφτομαι άλλους, αλλά δεν χωράει στο κεφάλι μου κανενας αλλος, ότι και να σκεφτώ πάντα εσύ θα καταλήγεις στο μυαλό μου , πάντα. Αυτή είναι η διαφορά μας σ όλα αυτό, ότι εγώ τα κάνω αντιδραστικά, ενώ εσύ όντως θέλεις να φύγεις . Δεν θέλω να φύγεις, δεν θέλω να φεύγεις , δεν θέλω να βρεις άλλη , να σε ακουμπάει άλλη, να σε φροντίζει άλλη και να σε κάνει άλλη να γελάς. Δεν θα αντέξω. Γιατί δε με θέλεις ποια;