Kάποιες φορές σκέπτομαι ότι η στυγνότερη απομυθοποίηση (κι ο μέγας Χατζιδάκις ήταν ρεαλιστικότατος, η αλήθεια είναι, πολύ διορατικός...) είναι τελικά η πεμπτουσία του ρομαντισμού εν τη πράξει. Γιατί τι άλλο από ελπίδα είναι να συνεχίζεις να ζεις σε ένα σύμπαν όπου όλα είναι σκατά; Είναι το αιώνιο "ναι". “By the side of the everlasting Why there is a Yes--a transitory Yes if you like, but a Yes.” (Ε.Μ.Forster)
11.11.2018 | 18:01
Εβαλα
Στο γιουτουμπ Χατζιδακι και ταξιδεψα σε κοσμους κι εποχες τοσο μακρινους πια, που δεν προκειται να ξαναρθουν. Αγαπαω τη μουσικη, πολλα ειδη μουσικης, αλλα αυτες οι μουσικες ειναι το σπιτι μου. Το σπιτι μας. Ηρεμια, ομορφια, ρομαντισμος. Ιδανικα. Φτανει πια με τον στυγνο ρεαλισμο στον οποιο δε χωρανε πια τα ονειρα μας.
2
