ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.11.2018 | 15:52

Δεν βγάζεις άκρη με τους ανθρώπους

Λέει κάποιος άνθρωπος ότι έχει γνώθι σαυτόν και λόγω και της οικονομικής του αδυναμίας (μαζί με άλλα προβλήματα) δεν πλησιάζει ερωτικά κάποια γυναίκα.Τον μπουκώνουν με απόψεις: μα τι λες, σιγά το πρόβλημα, αυτό δεν είναι πρόβλημα, αρκετοί είναι φτωχοί αλλά είναι ζευγάρια και διάφορα τέτοια.Βρίσκεται κάποιος άλλος και λέει: Εγώ προσεγγίζω γυναίκες, έχω θάρρος και δε με νοιάζει που δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να προσφέρω αυτά που θέλω.Κάποιοι ας πούμε πιο ζαμαν φου τύποι, χύμα στο κύμα.Και τον μπουκώνουν με απόψεις: Πώς τολμάς να πλησιάζεις μια γυναίκα αν δεν έχεις κάτι να προσφέρεις; Είσαι τσιγγούνης , πώς να σε δει κάποιο άτομο ερωτικά; Άντε ρε, έτσι κι έτσι κι έτσι και τον γεμίζουν με διάφορα κοσμητικά επίθετα τέλος πάντων.Μα δεν καταλαβαίνουν οι άνθρωποι ότι είναι σωστό να έχουμε μία άποψη και να μην την αλλάζουμε ανάλογα με το point of view μας, όπως μας συμφέρει; Ας είμαστε λίγο αντικειμενικοί. Δύσκολο, το καταλαβαίνω, γιατί παίζει ρόλο κι ο υποκειμενικός παράγοντας αλλά έστω ελάχιστη αντικειμενικότητα ρε παιδιά. Έστω ελάχιστη!Ακούω και κάτι απόψεις δηλαδή φάση ''χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ, κλατς, κλατς''.Λέει ο άλλος ας πούμε σε κάποιον άνθρωπο που έχει γνώθι σαυτόν κι επίγνωση της κατάστασής του και γι' αυτό σταματάει να προσεγγίζει αν δεν έχει κάτι να προσφέρει (πληγωμένος αλλά σταματάει) και του λέει ο άλλος ας πούμε '' το πιο σημαντικό είναι να είσαι με τον άνθρωπο που αγαπάς, δεν παίζουν ρόλο τα χρήματα, και μια βόλτα αρκεί ,με μια τυρόπιτα στο χέρι κι ένα αναψυκτικό από αυτόματο πωλητή''.Συγνώμη αλλά στον πλανήτη Γη που κατοικώ εγώ δεν ισχύουν αυτές οι χαριτωμενιές, πώς να το κάνουμε;Αυτό το Σαββατοκύριακο γυρνώντας από τη βραδινή μου έξοδο δεν είδα κανέναν με τυρόπιτα στο χέρι και αναψυκτικό απ' τον αυτόματο πωλητή, και λογικό είναι να μην είδα διότι δεν ζούμε στη Φρουτοπία ή στη δεκαετία του '50 να τη βγάζουμε με γλειφιτζουράκι-κοκοράκι και κακάο στην πλατεία και ψωμί κι ελιά.Τόσοι άντρες και τόσες γυναίκες που ετοιμάζονται με τις ώρες μπροστά στον καθρέφτη για μια έξοδο, δεν ετοιμάζονται για να μην πάνε πουθενά ούτε για να τη βγάλουν στο παγκάκι με σουβλάκι.Δεν είμαστε στη δεκαετία του '60 με τη Βουγιουκλάκη στη ''μοντέρνα σταχτοπούτα'' την ταινία και στο τηλεφώνημα στο μπακάλη ''αχ, βάλε δυο πακέτα μακαρόνια και τρεις σοκολάτες κυρ Στέφανε θα το κάψουμε απόψε θα το κάψουμε!''Όσοι λοιπόν έχουν γνώθι σαυτόν και δεν πλησιάζουν γυναίκες γιατί εκτός των άλλων προβλημάτων ξέρουν ότι ένα μείον ακόμα είναι και η δύσκολη οικονομική τους κατάσταση, μην τους αντιμετωπίζουμε με ανόητα σχόλια. Να λέμε μπράβο σε αυτόν που έχει επίγνωση της κατάστασής του και δεν ταλαιπωρεί κάποια γυναίκα για να κάνει το κέφι του.Και αυτό που λέω, δεν έχει καμία σχέση με τσιγγουνιά, με φτώχεια έχει.
 
 
 
 
σχόλια
Δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού
Scroll to top icon