Φίλε είσαι πολύ ωραίος τύπος μέσα στο χαος σου και στις γλυκές σου ανασφάλειες! Πες της αυτά που μας λες εδώ και δεν θα χάσεις. Ρε συ χωρίς πλάκα, τα λες πολυ ωραία!
12.11.2018 | 23:28
Όταν τραγουδάει...
Στο αυτοκίνητο, σε όλη τη διαδρομή, βάζει τραγούδια που με αναστατώνουν, γιατί είναι καψουροτράγουδα, αλλά οι στίχοι αναφέρονται σε ιστορίες που πήραν την κάτω βόλτα... Ξέρει ότι εγώ είμαι πονεμένος πρόσφατα (της είπα και την ιστορία, αν και όχι με όλες τις λεπτομέρειες) και απογοητευμένος γενικά... Μου είπε ξαφνικά σε μία φάση, στο τελείως ξεκάρφωτο, που δεν το είδα να έρχεται από πουθενά: "Θα μπορούσαμε εμείς να ήμασταν που είχαμε κάτι και τότε τί, δεν θα απογοητευόσουν;".Αλλά καθώς παίζει το τραγούδι, τραγουδάει και εκείνη, με μια σιγανή, απαλή, γλυκιά φωνή, που με κάνει και ανατριχιάζω, είναι τόσο όμορφο...Δε μπορώ να καταλάβω όμως, γιατί το είπε τώρα αυτό. Αυτή είναι έξυπνη, μορφωμένη, πετυχημένη, έχει τη δουλειά της, τις φίλες της, τα ταξίδια της, το πρόγραμμά της, είναι κούκλα, με ωραίο σώμα, γλυκιά, ευδιάθετη. Δεν ταιριάζουμε πουθενά. Σίγουρα θα ήταν σχήμα λόγου κι ευτυχώς που δεν κολλάω παραπάνω σε αυτό, γιατί θα τρόμαζα στην ιδέα, μην τυχόν κι αρχίσω να αισθάνομαι πράγματα για εκείνη τώρα... Η κοπέλα είναι η ιδανική γυναίκα πάντως και ακριβώς στην ηλικία μου.Και συνεχίζει να τραγουδάει... Φοβάμαι. Φοβάμαι την ομορφιά, φοβάμαι το ταλέντο, φοβάμαι την απαλή φωνή, φοβάμαι τη γλύκα της, φοβάμαι τη γυναίκα, φοβάμαι... Ακούω και τους στίχους και εκείνοι μου αναμοχλεύουν την ψυχή. Από τη μία πόνος, από την άλλη, βάλσαμο... Με έχεις μπερδέψει πολύ, ___... Αλλά μου αρέσει τόσο πολύ να σε ακούω... Πήγα να σου το πω κιόλας κάποια στιγμή, πως "μου αρέσει τόσο πολύ να ακούω..." (ήθελα να πω "εσένα να τραγουδάς", αλλά το έπνιξα μέσα μου) "Το τραγούδι". Ολοκληρώνοντας ξεψυχισμένα, άλλη μία από τις ανόητες, φλύαρες ρήσεις μου. Μην παρεξηγείς, αμηχανία και απομόνωση χρόνων, δεν ξέρω τί να πω, πώς να συζητήσω, είμαι σαν παιδάκι του δημοτικού στην κοινωνική νοημοσύνη... Θα καταλάβεις, αφού σου αρέσει η ψυχολογία, λες.Είπες πως είσαι περιπλανώμενη και όπως ήρθες, έτσι μπορεί και να φύγεις, ξαφνικά... Θέλω να έρχομαι κάθε μέρα μαζί σου, μόνο και μόνο για το λίγο που συζητάμε, μα περισσότερο, για να ακούω το τραγούδι σου... Η φωνή σου... Μου έγινε απαραίτητη. Μου κάνει καλό!
3