ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 21. Ποτε δε τα πηγαινα καλα με τον μπαμπα μου για διαφορους λογους. Συνεχεια τσακωνομαστε. Προσπαθησα να τον πλησιασω ,αλλα ολο κατι εκανε και με ξενερωνε οποτε δεν συνεχιζα. Φοβαμαι γενικα οτι οταν χασω τους γονεις μου θα διαλυθω κι ας καθομαι και σκεφτομαι πως μαλλον δε τους αγαπω αρκετα. Δωρα κλπ,δε λεω για κατι τεραστιο ,δε μας εκαναν πολλα ουτε καν ενα παραμυθι δε μας διαβασαν...Οι τελευταιοι μηνες ηταν δυσκολοι.Προσπαθω να ξεπερασω τους δαιμονες μου.Οι συγκρουσεις ειχαν αυξηθει ,γιατι πια επρεπε να θεσω τα ορια που ειχα παραλειψει να βαλω.Κατα καιρους εκφραζω την επιθυμια οτι θα ηθελα να ειχαμε ενα μικρουλι κατοικιδιο, εστω και να εχουμε στον κηπο μας και να φροντιζουμε καμια γατουλα απο τη γειτονια.Σημερα γυρισα σπιτι και βρηκα στο γραφειο μου ενα σκυλακι λουτρινο. Κραταει το κεφαλι του ,μοιαζει σκεπτικος.Εχει και γραβατα κοκκινη. Σωστος κυριος.Πηγα και ρωτησα τη μαμα μου " απο που προεκυψε αυτο;".Μου ειπε οτι μου το πηρε ο μπαμπας μου ρε παιδια.Γελαγα σα χαζο παιδι.Πρωτη φορα το ενιωσα.Πηγα τον αγκαλιασα κι ας ξερω οτι παντα ενιωθε μια συστολη με το να με αγγιζει.Και τωρα κλαιω.κλαιω ρε παιδια γιατι δε ξερω τι νιωθω.Ειναι βαθια καλος ανθρωπος,αλλα πολυ πληγωμενος,δεν καταφερε να απαλυνει ποτε τις πληγες του.Και τι θα κανω εγω τωρα αν μου παθουν κατι;