ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάλι άρχισα να κλαίω, εδω και 3 μερες ενω περνάω ομορφα στην καθημερινοτητα μου παθαίνω αυτο. Τρομάζω! Ισως πριν 4 μηνες που τον αφησα, απο φοβο μηπως λυγισω και μεινω κι αλλο επνιξα το συναισθημα και μου βγαινει ολο τωρα. Τι στο καλο ομως; ΔΕΝ θελω να είμαι μαζι του, δεν νιωθω θυμο, δεν νιωθω ερωτα ,δεν νιωθω τιποτα! Ένιωθα εν τω μεταξυ έτοιμη να προχωρησω και αρχισα κιολας κατι αλλο, αλλα ευτυχως πριν πληγωσω κάποιον καταλαβα οτι δεν θα λειτουργουσε και το αφησα νωρις. Δεν μπορω να με φανταστω να λειτουργω φυσιολογικα σε μια υγιη σχεση γιατι νιωθω οτι δεν εχω να προσφερω κατι και φοβαμαι :( Συγγνωμη που σας πρηζω, αλλα δεν νομιζω ότι θα ήθελε καποιος φιλος/η να με ακουσει, αυτην την στιγμη. υγ. Δεν είχε καταθλιψη ο πρωην μου, όπως εσυ που εγραψες στα σχόλια, αν και ηταν καπως μελαγχολικος . Αλλα θεματακια ειχε και μου ελεγε οτι νιωθει συναισθηματικα αναπηρος , όπως νιώθω εγω τωρα αφου τον αφησα να με ξεζουμισει. Τι να πω; Ας προσεχα. Ευελπιστώ ότι σύντομα θα επανέλθω. Ooυυφφ καλα ειμαι.