Ένα ψυχολογικό βάρος, σίγουρα το έχεις, αν με το ζόρι σηκώνεις το τηλ, ακόμη και όταν σε παίρνουν. Μην απομακρύνεσαι από τους φίλους σου. Είναι λίγοι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Να είναι εντάξει απέναντί σου είναι το θέμα. Αν απομακρυνθείς χωρίς λόγο, αν μετά σε διαγράψουν θα νιώσεις χειρότερα. Πες και στους φίλους σου αυτά που είπες εδώ. Ξεκαθάρισέ τους ότι δεν τους γράφεις, αλλά έχεις μια βαρεμάρα να βγεις έξω. Εφόσον σε παίρνουν τηλ για να βγείτε, ενδιαφέρονται για σένα. Μην τους προγκήξεις. Κάνε και εσύ το βήμα και πάρε τηλ να βγείτε. Ας μην είστε σε απαρτία. Βγείτε 2-3 άτομα, μιλήστε, πείτε χαζομάρες, γελάστε. Αν δεν μπορεί κανείς την πρώτη φορά, δοκίμασε πάλι. Η βαρεμάρα, ανία, ο ωχαδερφισμός "ω τώρα που να τρέχω έξω" είναι ένα από τα σημάδια της κατάθλιψης. Μην το αφήνεις και μεγαλώσει. Μίλησε και σε κάποιον ειδικό να δεις τι θα σου πει. Να είσαι καλά!
13.12.2018 | 23:20
Δεν θέλω να βγαίνω.
Δεν ξέρω γιατί. Έχω λίγους φίλους, και σιγά σιγά μου φαίνεται θα ξεχαστούμε και με αυτούς. Δεν είμαι σε σχέση και ζω με την οικογένεια μου.Ακόμα και όταν κάποιες φορές νιώθω μοναξιά και με πάρει κάποιος τηλέφωνο δεν βγαίνω. Είναι η κούραση; Είναι ότι βγαίνουμε μόνο βράδυ; Μήπως έχω κανένα ψυχολογικό; Δεν ξέρω. Με το ζόρι πια σηκώνω τα τηλέφωνο, όταν τα σηκώνω. Θέλω να υπάρχει κάποιος που μπορώ να πάρω τηλέφωνο για να βγώ, αλλά όταν υπάρχει, δεν θέλω σχεδόν ποτέ.
1
