ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.12.2018 | 03:53

εσπασα

πριν καποια χρονια χωρισα το πρωτο μου αγορι. τοτε ημουνα εγω 20 και αυτος 23. ειχα καποια προβληματα υγειας,τοσο σωματικα οσο και ψυχολογικα. απο τη πρωτη στιγμη ηταν εκει και εκανε οτι καλυτερο μπορουσε για να με στηριξει αν και πολλες φορες καταφερνε το αντιθετο διοτι δεν ηταν ειδικος. καθως προχωραγε η σχεση εγω σταδιακα αρχισα να ξενερωνω για λογους ανεξαρτητους απο αυτον, δεν ηξερα τον σεξουαλικο μου προσανατολισμο, δεν ηθελα να κανω ερωτα με αντρα και τοτε αρχισα να του συμπεριφερομαι ασχημα. του ελεγα ψεματα, αδιαφορουσα, ειχαμε σταματησει να κανουμε σεξ, αρχισα να τον κατηγορω για μικροπραγματα. αυτος ακομα και τοτε επειδη ηξερε γενικα οτι αντιμετωπιζω καποια ψυχολογικα προβληματα εδειξε τεραστια κατανοηση που τοτε με εκνευριζε. σε ενα σημειο μου ανακοινωσε οτι θα παει σε ψυχολογο για καποια προβληματα που ειχε ο ιδιος. τοτε τον χωρισα και εκαψα καθε γεφυρα επικοινωνιας μαζι του. διεδωσα και καποιες φημες για να δικαιολογηθω στην παρεα μας για να μην τους χασω. και με πιστεψαν. απο τοτε εκανα πολλες σχεσεις κυριως με γυναικες εκτος απο 1 εξαιρεση και παντα το αποτελεσμα ηταν το ιδιο αλλα με μια διαφορα με χωρισαν. οι φιλοι μου και αυτοι εξαφανισμενοι. παντα κατηγορουσα την πρωτη μου σχεση για αυτο,οτι με ειχε καταστρεψει συναισθηματικα. ξεκινησα για αυτο το λογο πριν ενα εξαμηνο θεραπειες σε ψυχολογο και συνειδητοποιησα το τι ειχα κανει. οποιος με πλησιαζει τρεχει να σωθει και ο ενας που εκατσε στα 23του και με πηγαινε στους γιατρους τον χωρισα και εχασε εξαιτιας μου ολους του τους φιλους.αυτο εγινε την προηγουμενη δευτερα. εψαξα μετα απο χρονια να τον βρω και εχει διαγραψει τα σοσιαλ μιντια εκτος απο το tumblr. εκει περναγαμε και οι 2 ενω βγαιναμε καποια πραγματα σχετικα με τη σχεση μας. απο τη δευτερα δεν μπορω να σταματησω να κλαιω. για μια αρκετα μεγαλη περιοδο εγραφε καποια γραμματα προς εμενα εκει. καποια στιγμη σταματησε να γραφει αλλα καθε χρονο συνεχιζει να μου στελνει χρονια πολλα και καποιες ευχες.νιωθω τεραστιες τυψεις, και σαν να το ηξερε σε ενα γραμμα ειχε γραψει οτι με συγχωρει για ολα και οτι παντα θα με αγαπα. δεν ξερω τι να κανω,δεν μπορω να φαω,να κοιμηθω δεν εχω τροπο να επικοινωνησω μαζι του και δενξερω αν πρεπει να τον προσεγγισω καν. να του πω τι? το μονο που ξερω ειναι οτι αρχιζω να τον ξαναερωτευομαι.
0
 
 
 
 

ΚΙΝΗΣΗ

Scroll to top icon