ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτές τις μέρες πρέπει να ειμαι η σωφερίνα της οικογένειας. Ζω στην επαρχία, χωρις φαναρια, με δίπλωμα που απέκτησα στην Αθήνα ,χωρίς λαδωμα πριν απο κοντα 5 χρονια. Το αμαξι στην επαρχία δεν το επαιρνα ποτε, με αποτελεσμα να το αφηαω και προφανώς να με αφησει κι αυτο. Προσφατα ειπα να κανω κανα μαθημα να θυμηθώ τα βασικα και τελικα ξεκινησα να οδηγω δειλα δειλά.. Οχι, δε ειμαι καλή οδηγός και εχω ενα μεγαλο οικογενειακό αμαξι το οποίο με αγχώνει καθε ρημαδα μερα!! Ομως δε θελω να το αφησω παλι. Προσπαθώ να το παίρνω για να συνηθίσω τους δρόμους και την οδηγηση αλλα ρε παιδιά φεύγει κάποτε αυτο το αγχος;! Ολοι λενε πως ειναι αρχη ακομα και θα μαθεις, αλλα δεν καταλαβαινω πότε τελικά μαθαινεις.. Ετσι ξεκινούν όλοι;