ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρχικά ας κάνω μια σύντομη εισαγωγή ώστε να έχετε το απαιτούμενο γνωσικό υπόβαθρο να ακολουθήσετε την σκέψη μου. -Φερμιόνια είναι όλα τα στοιχειώδη σωμάτια που έχουν ημιακέραιο spin και υπακούουν στην "Απαγορευτική Αρχή του Pauli". Η Αρχή αυτή απαγορεύει σε δυο ταυτοτικά φερμιόνια να καταλάβουν ακριβώς την ίδια κβαντική κατάσταση. Η συνέπεια αυτής της απαγόρευσης είναι η ακόλουθη: δυο ταυτοτικά φερμιόνια δεν μπορούν να καταλάβουν την ίδια ακριβώς περιοχή του χώρου. Τα ηλεκτρόνια, τα πρωτόνια και τα νετρόνια που συνθέτουν ένα άτομο είναι όλα φερμιόνια. -Μποζόνια είναι όλα τα στοιχείωδη σωμάτια που δεν υπακούουν στην "Απαγορευτική Αρχή του Pauli" και έχουν ακέραιο spin. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο δυο ταυτοτικά μποζόνια μπορούν να βρίσκονται ταυτόχρονα στην ίδια ακριβώς κβαντική κατάσταση και επομένως να καταλαμβάνουν την ίδια περιοχή του χώρου. Σε περιοχές εκτός πυρήνα, δυο ταυτοτικά μποζόνια δεν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, ενώ δεν ισχύει το ίδιο για τα φερμιόνια. Χαρακτηριστικό μποζόνιο είναι το φωτόνιο με spin s=1.Το συμπέρασμα:Τα φερμιόνια έχουν την τάση να είναι «μοναχικά»: δύο όμοια φερμιόνια, σε ίδιες ακριβώς κβαντικές καταστάσεις (ίδια ενέργεια, στροφορμή, κλπ.) απαγορεύεται να βρίσκονται στο ίδιο κβαντικό σύστημα (άτομο, μόριο, κλπ.). Αντίθετα, τα μποζόνια είναι πολύ «κοινωνικά»: τους αρέσει να συναθροίζονται σε ομάδες όμοιων σωματίων με ίδιες κβαντικές ιδιότητες. Και μάλιστα, όσο πιο πολλά μαζεύονται, τόσο πιο πολλά «θέλουν» να μπουν στην παρέα!Τα παραπάνω δεν είναι τυχαίες επιλογές της Φύσης: Αν τα ηλεκτρόνια, π.χ., ήταν μποζόνια, δεν θα υπήρχε η δομή του ατόμου όπως την ξέρουμε, και ολόκληρος ο κόσμος θα ήταν μια εξαιρετικά συμπυκνωμένη «νεκρή» μάζα. Δεν θα υπήρχαν δρόμοι για να περπατάς, τοίχοι για να γκρεμίζεις, δεν θα υπήρχες εσύ!Από την άλλη, αν τα φωτόνια ήταν φερμιόνια και όχι μποζόνια, δεν θα έφταναν ποτέ στη Γη οι ηλιακές ακτίνες που μεταφέρουν το φως και τη ζέστη, απαραίτητα στοιχεία για τη ζωή. Ξέρεις το αποτέλεσμα, πάλι δεν θα υπήρχες και πάλι εσύ!Έτσι λοιπόν είναι και οι άνθρωποι, μοναχικοί και πολύ κοινωνικοί. Άλοι μοιάζουν με τους θεατές σε μία συμφωνική ορχήστρα και άλλοι με το κοινό σε μία Ροκ συναυλία. Και οι δύο κατηγορίες τόσο αναγκαίες στην συγκρότηση του κόσμου μας.Εξομολογούμαι, εγώ είμαι ένα χαζό Φερμιόνιο. Μοναχικό, αλλά εύτακτο. Ένα μικρό δομικό λιθαράκι για να είναι ο κόσμος σου τόσο βαρετά σταθερός.Το καίριο ερώτημα: Εσύ τι είσαι; Μποζόνιο ή Φερμιόνιο;