ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 25 χρονων και εχω σχεση εδω κ 2μιση χρονια με ενα συνομηλικο αγορι. Προσφατα ελειπα για 4 μηνες στο εξωτερικο γιατι εκανα την πρακτικη μου. Οσο καιρο ελειπα, η σχεση μας δεν ηταν κ πολυ καλα. Εκεινος δουλευε εδω, αλλα, παρολο που μπορουσε να βρει χρονο (και χρημα) για να ερθει να με δει, δεν το εκανε. Ολο το απεφευγε με φθηνες δικαιολογιες (του ειχα πει πχ να ερθει χριστουγεννα και μου ειπε οτι θελει να ειναι με την οικογενεια του. Επισης, του ειχα πει να ερθει νωριτερα και μου ειχε πει οτι θα ερθει πιο μετα, που θα εχουμε λειψει κ πιο πολυ ο ενας στον αλλον). Εγω δεν επαιρνα πολλα χρηματα και αναγκαζομουν να κανω τρελη οικονομια κ ζητουσα κ ενα μικρο ποσο απο τους γονεις μου, οποτε σιγουρα δεν μου περισσευαν για να ερχομαι να τον βλεπω. Οσο ημασταν χωρια, τον εμαθα λιγο καλυτερα σαν χαρακτηρα. Απ ο,τι καταλαβα λοιπον, ο συντροφος μου, οταν δεν ειναι ο ιδιος καλα, εστιαζει μονο σε αυτο κ δεν νοιαζεται καθολου για το τι μπορει να περναει καποιος αλλος δικος του ανθρωπος. Ακομα κ αν το δικο του προβλημα δεν ειναι σημαντικο, αυτος κολλαει εκει και τα βλεπει ολα μαυρα. Κοινως δεν εχει ψυχραιμια κ δεν ξερει να διαχειριζεται δυσκολιες. Οσο καιρο ελειπα τσακωνομασταν ας πουμε επειδη μπορει κατι να ειχε γινει στη δουλεια του κ εκεινος ειχε εκνευριστει κ δεν ειχε καν διαθεση να ακουσει τι κανω εγω κ πως ειμαι (που σημειωτεον ημουν σ ενα μερος μακρια απο οικογενεια κ φιλους, χωρις να παιρνω πολλα λεφτα ωστε να μπορω να κανω ο,τι θελω κ φυσικα κ η δουλεια μου ειχε δυσκολιες). Τον επαιρνα τηλεφωνο για να μιλησουμε και μου ελεγε "οχου δεν εχω ορεξη τωρα, μου μιλησε καπως ενας συναδελφος στη δουλεια κ τα εχω παρει". Κ απλα δεν μιλουσαμε ολη μερα για αυτο το λογο. Επειδη καποιος τον τσαντισε. Ε εγινε αυτο 2,3 φορες κ απο καποια στιγμη κ γω σταματησα να ασχολουμαι, ανταλλασσαμε 4-5 μηνυματα την ημερα κ τελος. Δεν εμπαινε στη δικη μου θεση, να αντιληφθει ποσο μονη μπορει να ενιωθα εκει που ειμαι, ποσο αναγκη μπορει να ειχα να τον ακουσω, ποσο μπορει να μου ελειπε. Και αυτο με πληγωνε πολυ. Γενικα η αποσταση μας ειχε κανει να ψυχρανθουμε αρκετα, σε σημειο που για πολλες εβδομαδες δεν μιλουσαμε κ ιδιαιτερα.Τελοσπαντων, επιστρεφοντας στο τωρα, εγω επεστρεψα στην Ελλαδα και υποτιθεται οτι απο κοντα ειναι καλυτερα τα πραγματα μεταξυ μας. Σιγουρα ομως αυτη η περιοδος της αποστασης ηταν ενα τεστ για τη σχεση μας, το οποιο δεν περασαμε. Τωρα σκεφτομαστε με το αγορι μου να παμε εξωτερικο (οχι στη χωρα που ημουν, αλλου) για να κανουμε μεταπτυχιακο. Κανουμε αιτησεις στις ιδιες πολεις κ μας εχουν δεχτει σε καποιες πολεις κ τους 2 (στις ιδιες πολεις εννοω). Λεγαμε να συγκατοικησουμε, ομως εγω δεν ξερω μετα απο ολα αυτα που συνεβησαν οσο ημασταν χωρια αν θελω να παω σε μια αλλη χωρα μονη μου μαζι του και να μενουμε κ στο ιδιο σπιτι. Σκεφτομαι μηπως θα ηταν καλυτερα να παω σε αλλο μερος εγω κ σε αλλο αυτος, γιατι πλεον εχω χασει την εμπιστοσυνη μου στο προσωπο του και δεν ξερω αν αντεχει η σχεση μας αλλο. Αλλωστε, δεν με νοιαζει να εχω μια σχεση απλα για τα ματια του κοσμου, με νοιαζει να εχω μια ουσιαστικη σχεση. Μετα απο οσα εγιναν το 4μηνο που ημασταν χωρια νιωθω οτι η σχεση μας δεν εχει γερες βασεις. Αν ενα διαστημα 4 μηνων ειναι ικανο να μας κανει να ξενερωσουμε και να τσακωνομαστε συνεχεια, τοτε δεν ξερω αν βλεπω καποιο μελλον μαζι του. Αν ο ανθρωπος σου δεν ειναι καν εκει να σε στηριξει οταν το χρειαζεσαι, τι να την κανεις τη σχεση. Εχουμε περασει πολλα μαζι, δεν θελω να τον χασω, αλλα ταυτοχρονα εχω ξενερωσει.Ομως, οσο και αν βλεπω οτι με βαση τη λογικη, η σωστη αποφαση ειναι ο χωρισμος, δεν μπορω να δωσω αυτο το τελος. Κ αυτος ειναι κ ο μονος λογος που σκεφτομαι να παω καπου μαζι του. Γιατι νιωθω οτι δεν ειμαι ετοιμη ακομα να τον χωρισω, ουτε και αυτος. Οποτε απλα λεω να δωσω μια ευκαιρια. Θα μου πειτε: ειναι αυτος λογος για να μεινεις με καποιον? Επειδη δεν εισαι ετοιμη να τον χωρισεις? Οχι προφανως. Απ' την αλλη, στο ενδεχομενο να φυγουμε μαζι νιωθω μια ανασφαλεια, νιωθω οτι σε καθε δυσκολια, θα επηρεαζεται πολυ κ η σχεση μας. Κ αν ειμαστε σε εναν ξενο τοπο μαζι, σιγουρα θα υπαρχουν πολλες δυσκολιες. Αρα οι τσακωμοι ειναι δεδομενοι. Τι αποψη εχετε εσεις?