ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σας εχει συμβει ποτε να νιωθετε οτι με μια φιλη σας που καποτε ησασταν κολλητες, πλεον ειστε μονο στα λογια? Τι εννοω: οτι χωρις να εχει συμβει κατι μεταξυ σας, χωρις να εχετε τσακωθει ή ξενερωσει μαζι της, να νιωθετε οτι πολυ απλα πλεον δεν ταιριαζετε τοσο οσο παλια, οτι πλεον δεν μπορειτε να περασετε τοσο καλα οσο περνουσατε παλια, οτι ισως οι συνηθειες σας και τα ενδιαφεροντα σας πλεον δεν ειναι τοσο ιδια και οτι γενικα καπως αποξενωνεστε. Αυτο μου συμβαινει με την κολλητη μου. Παντα την αγαπαω και ξερω οτι αν χρειαστω κατι, θα με στηριξει, απλα πλεον νιωθω οτι στο κομματι της παρεας, της καλοπερασης, δεν ειμαστε οπως παλια. Παλια γουσταραμε να κανουμε τα ιδια πραγματα, πλεον εχουν διαφοροποιηθει τα γουστα μας. Παλια ηξερα τι συμβαινει στη ζωη της ανα πασα στιγμη, ηξερα τι εχει κανονισει για αυριο και τι εκανε χθες, πλεον ειναι λες κ απλα τα μαθαινω τελευταια στιγμη ολα. Οχι δεν θεωρω οτι απομακρυνεται απο μενα ή κατι τετοιο, θεωρω οτι απλα νιωθουμε κ οι δυο το ιδιο: οτι απλα μεγαλωνουμε, γνωριζουμε αλλους ανθρωπους, αλλαζουν καποια πραγματα στη ζωη μας, οποτε αναγκαστικα αλλαζουμε κ μεις κ πλεον ισως απλα δεν ταιριαζουμε τοσο. Εννοειται πως δεν θελω να σταματησουμε να ειμαστε φιλες, αλλα με στενοχωρει που καποτε περνουσαμε ολη τη μερα μαζι και δεν μας εφτανε αυτο, ενω τωρα θα βρεθουμε μια φορα στις 10 μερες το πολυ. Νιωθω οτι κ οι 2 δεν επιδιωκουμε να βρεθουμε πιο συχνα, γιατι προφανως δεν το εχουμε αναγκη.Απο την αλλη σκεφτομαι, οκ, παλια ημασταν φοιτητριες, ηταν πιο χαλαρη η ζωη μας, ειχαμε αρκετο ελευθερο χρονο, τωρα ωριμαζουμε, αποκτουμε πιο πολλες ευθυνες κλπ, οποτε ειναι λογικο να μην μπορουμε να περναμε ολη τη μερα πινοντας καφεδες και κανοντας βολτες. Απλα δεν ξερω, μου λειπει μερικες φορες αυτο το κολλητηλικι μας.