ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμάσαι; Μια βόλτα στην βροχή είχαμε τάξει ο ένας στον άλλονΔίχως ομπρέλαΝα μυρίζεις την βροχή στα βρεγμένα μαλλιά μουΝα είμαστε πιασμένοι χέρι χέρι και να δεχόμαστε το θείο δώρο στο δέρμα μας, στα ρούχα μαςΝα γελάμε και να τρέχουμε ενώ το νερό θα πέφτει στα κορμιά μαςΚι έπειτα να απλώνεις το χέρι σου, να αφήσεις τις σταλες τις βροχής να σταξουν πάνω τουΚι ύστερα να χαιδεψεις με την υγρή παλάμη σου το πρόσωπο, τα χείλη και τα μαλλιά μουΝα απλώνεις την βροχή επάνω μουΝα με αγγίζεις σαν να είμαι γυάλινηΝα γυρίσουμε σπίτι μας και με τις σταγόνες της βροχής πάνω στα μισάνοιχτα χείλη μου να καρφώνω το τρομαγμένο και απειρο βλεμμα μου επάνω σουΤο κορμί μου να τρέμει κατω από τα βρεγμένα ρούχα μου, που θα κολλάνε επάνω μουΚι ολόκληρη να αφήνω τις σταγόνες να στάζουν αργα και παθιασμένα από πάνω μουκαι με μαρτυρα τον ήχο της βροχής, τις σταγόνες που πέφτουν στον δρόμο και τα τζάμια να ενωθούμε με τον ορκο μιας αστραπής. . .