ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου το αφιέρωνες τότε θυμάσαι; Δεν ήμουν τελικά, γιατί ...ξέρεις γιατί.Και μιας και δεν μπορώ να στα πω αυτά από κοντά , δε θα τολμούσα , τα γράφω εδώ.Πιθανότατα δε θα το δεις ποτέ, αλλά έχω ανάγκη να τα πω κάπου.Πέρασε τόσος καιρός που έχω να σε δω.Αυτό που θέλω να σου πω είναι πως καμιά φορά ακόμα κι εκείνος που φεύγει, πονάει, κι αυτός νιώθει την απώλεια, το κενό.Σε σκέφτομαι έντονα τις τελευταίες μέρες.Εκεί που ήταν όλα ήρεμα , ξανάρθες στη σκέψη μου.Γιατί ,τι μου συμβαίνει,και ξανά είσαι εδώ κι ας μην είσαι.Πως γίνεται να πονάω ετεροχρονισμένα;Πώς γίνεται να μου λείπεις έτσι ξαφνικά; Είναι σα να φυγα χθες...Ισως μου πήρε χρόνο να συνειδητοποιήσω πως δε θα σε ξαναδώ ποτέ.Συγχώρεσέ με, κι ελπίζω να είσαι καλά , όπου κι αν είσαι. Υ.Γ. Ωραία η θέα από ψηλά .