ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρχικά καλησπέρα!(είμαι 24) Πριν 10 μέρες πήγα να μου κάνουν εξετάσεις αίματος και καθώς περιμένω ήρθε μετά από μενα ένα κοριτσάκι κ καθόταν δίπλα μου. Ήταν γύρω στα 12-13 όχι παραπάνω και αποτι παρατήρησα είχε κάποιο πρόβλημα στη κινητικότητα δεν περπατούσε φυσιολογικά. Καθώς ήμουν στο κινητό τη παρατηρώ και ήταν μόνη της δλδ περιμενα να είναι με συνοδεία ήταν αρκετά μικρή δλδ η κοπέλα πήγε μόνη της να κάνει τα χαρτιά μόνη της μετά να της πάρουν αίμα και πραγματικά συγκινήθηκα γιατί αυτά είναι πραγματικά προβλήματα η κοπέλα ήταν 12 χρόνων είχε πρόβλημα με τη κίνηση του σώματος της κ έκανε όλο αυτό μόνη της. Καθως λοιπόν ερχόταν η σειρά μου το αγχοσ Μου είχε κόψει τα πόδια γτ δεν τ πάω πολύ καλά με τα τριπιματα και εκείνη τη στιγμή ήταν πίσω μου γύρισα και τη κοίταξα κ μου έδωσε δύναμη από την άποψη ότι αυτή η μικρή ήρθε εδώ με αυτό το πρόβλημα μόνη της και εγώ κάνω σαν παιδάκι για ένα τσίμπημα και καθώς τελειώνω και μου παίρνουν αίμα πήγα να παρω κάτι αποτελέσματα θώρακος, το πολύ να έκανα 2 λεπτά όποτε εκείνη την ώρα ήταν η σειρά της κ φεύγω από το νοσοκομείο κ έφευγε κ αυτή ήταν μπροστά μ και πήγαινε αργά λόγω του προβλήματος που αντιμετώπιζε..Και προσπαθούσα μέχρι ν πάω στο αυτοκίνητο να πηγαίνω και εγώ αργά να δω αν τη περιμένει όντως κάποιος λεω δεν είναι λογικο δλδ να το τραβάει μόνη της αυτό και εντελη δεν τη περίμενε συνέχισε να περπατάει κ εγώ μπήκα στο αμάξι... Γιαυτο θέλω να καταλήξω στο ότι να εκτιμάτε κάποια πράγματα στη ζωή και όχι όπως κάθε φορά λεμε και καλά στις γιορτές να βοηθάμε φτωχούς και το ένα και το άλλο υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά δίνουν μάχες και περνάνε δύσκολες καταστάσεις και τίποτα δεν είναι δικό μας και ούτε είμαστε ανώτεροι η κατώτεροι από άλλους η ζωή είναι ωραια και πολύ απρόβλεπτη διότι σαν νέος και εγώ έχω ζήσει πολλά και αυτό που βλέπω είναι ότι η πλειοψηφία είναι το πως θα περάσω εγώ καλά κ δε με νοιάζουν οι άλλοι ας ψοφάνε αυτά καλό απόγευμα σε όλους