ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το κλίμα στην σχολή μου φέτος έχει γίνει πολύ εχθρικό και ανταγωνιστικό. Όλοι κοιτανε την πάρτι τους, πολλοί γίνονται αγενείς και απότομοι ίσως λόγω της πίεσης και οι παρέες πιο πολύ μου θυμίζουν πηγαδάκια για ανταλλαγή σημειώσεων παρά για παρέες με άτομα που νοιάζονται ο ένας για τον άλλον. Δεν κατηγορώ κανέναν προσωπικά γιατί όλοι το ίδιο ζόρι τραβάμε και ξέρω ότι φταίω εγώ που περιμένω να μου φέρονται όπως φέρομαι... Σήμερα μετά από έναν μικρό διαπληκτισμό με δύο συμφοιτήτριες που με την μία κάνω παρέα κιόλας, όταν απομακρύνθηκα κυρία από το σημείο που είμασταν χωρις να το κάνω πολύ θέμα, απλά έβαλα τα κλάματα. Η αφορμή ήταν πολύ μικρή, αλλά το όλο κλίμα με βαραίνει καμιά φορά. Λυπάμαι που το λέω αλλά σαν άτομο κάπως αγχώδες και με την κακή έννοια της κλαψιαρας ευαίσθητο, σκέφτομαι να απομονωθώ από τα πιο πολλά παιδιά. Νιώθω ότι όσο και να θέλω οι πιο πολλοί δεν μπορούν να είναι φίλοι μου γιατί σκέφτονται τέρμα εγωιστικά και ανταγωνιστικα και με κουράζει να εκθέτω τον εαυτό μου σε όλο αυτό. Στεναχωριέμαι να περνάω χρόνο και να κάνω παρέα με ατομα που άμα τους ζηταγα και το πιο απλό δεν θα βοηθούσαν όταν εγώ σκίζομαι κάθε φορά. Οκ τους καταλαβαινω και τους δικαιολογώ αλλά έχω φίλους αυτή η παρωδία μου περισσεύει. Φέτος τα πάω σχετικά καλά και δεν έχω αναγκη κανενα πηγαδακι. Σκέφτομαι λοιπόν να κόψω λάσπη και να κρατησω επαφή με λίγους και καλούς. Δεν θα ξαναζητησω ποτέ τίποτα από κανέναν και θα αρχίσω να ανεβάζω ότι καλή σημειώση φτιάχνω στην ομάδα της σχολής. Άλλες σχολές έχουν σελίδα που ανεβάζουν τα πάντα. Σε εμάς υπάρχουν παιδιά που τους ζητας να βγάλεις φωτο τα δικά τους και δεν στα δίνουν λες και θα τους τα φας. Δεν θα γίνω εγώ λοιπόν παρτάκιας σαν αυτούς, θα μείνω όσο πιο ανθρώπινη μπορώ.