ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πριν δύο εβδομάδες περίπου το σταματήσαμε, μιλήσαμε τα είπαμε και είπαμε να το αφήσουμε εφόσον το timing ήταν σε ακραία κατάσταση τραγικό. Στην αρχή το είχα πάρει πολύ κουλ ότι εντάξει δεν μας βγήκε ρε παιδί μου, μην το κουράσουμε, και μην μην μην. Περνούν οι μέρες και μου λείπει.Σκέφτομαι τα δικά μου λάθη, τα δικά του, την λάθος συγκυρία και με πιάνει αυτό το παράπονο. Τα συναισθήματα μου ανάμεικτα και κυκλοθυμικά. Ποτέ δεν θα ήθελα κάποιος να πονάει για εμένα, όμως εξίσου δεν θα άντεχα να με ξεχάσει τόσο γρήγορα. Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα pure αμοιβαιότητα, pure έλξη, τρυφερότητα. Δεν ήμουν ερωτευμένη όμως ήταν κάτι τόσο όμορφο.. δεν ήθελα να σταματήσει ρε παιδιά.. ξέρω πρέπει να είμαι ευγνώμων που συνέβη αλλά πονάει το άτιμο τελικά! Τον θέλω πολύ.. ξέρω ότι έχει αισθήματα ίσως όμως να είναι απόλυτος στην απόφαση του από τη δική του μεριά.. είπαμε δεν θα ξαναμιλήσουμε, φιληθήκαμε και έφυγα.. και τώρα δεν το κρύβω.. λίγο ζηλεύω που δεν τον έχω ... κάποια πρώην που έκανε δυναμικό comeback έχει η παρέα; πολύ θα ήθελα τα φώτα της ! :p