Μαλλον το προβλημα ειναι πως δεν εχεις μια καλη παρεα ή εναν συντροφο για να περνας ομορφα τον ελευθερο χρονο σου, που ειναι πολυς συγκριτικα με το αν ησουν σε μεγαλη πολη.
16.4.2019 | 02:09
Εγκλωβίστηκα
Επαρχία. Με σχετικά καλή, σταθερή δουλειά. Όλοι μου λένε "μια χαρά είσαι εκεί". Αλλά δε με γεμίζει τίποτα. Φίλοι μηδέν, σχέση ανύπαρκτη, γνωριμίες ελάχιστες. Μια δουλειά ανεκτή, με ανθρώπους κυρίως τοξικούς, κάτι παντρεμένες με παιδιά που κουτσομπολευουν μπας και γεμίσουν έτσι τη μίζερη ζωουλα τους. Βαρέθηκα να σηκώνομαι απ' τις 6:30, να γυρίζω σπίτι 4 για να φάω και να κοιμηθώ, μετά λίγα ψώνια και λίγο γυμναστήριο και τέλος η μέρα. Ωραία, βγάζω 7 κατοσταρικα, και; Τα 150 πάνε σε βενζίνες και πρωινό στη δουλειά, καθαρά έχω γύρω στα 550. Καλύτερα να βγω ταμείο να παίρνω 400 για 8-10 μήνες αλλά ούτε κούραση ούτε τοξικότητα ούτε πρωινά ξυπνήματα ούτε ελάχιστος ελεύθερος χρόνος. Αλλά "είναι αορίστου, είναι μόνιμη, πώς θ αφήσεις τέτοια δουλειά;". Μακάρι να μπορούσα να φύγω Αθήνα Θεσσαλονίκη να έχω μια καλύτερη ζωή. Όμως κι αυτό ρίσκο είναι. Τι να πω, αλλιώς ήθελα να ναι στα 36 μου. Άντε καληνύχτα.
7
