ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η Κοκκινοσκουφίτσα έχει ένα μπουκάλι κρασί στο καλάθι της. Γιατί δεν την βάζουμε να το κοπανάει στο κεφάλι του κακού Λύκου αντί να χαζολογάει μαζί του; Θα ήταν μια ιδέα. Το "λάθος" σε αυτό το παραμύθι δεν είναι η βία, αλλά ποιος την εξασκεί σε ποιον και σε ποια χρονική στιγμή. Δυο φιγούρες είναι καταλυτικές στην έκβαση της ιστορίας, είναι και οι δυο αντρικές. Τα θηλυκά πρόσωπα είναι τα θύματα, καμιά τους δεν είναι ικανή να αμυνθεί, ούτε καν να υποψιαστεί. Η δε Κοκκινοσκουφίτσα δεν εμπιστεύεται ούτε τα ίδια της τα μάτια και τα αυτιά, ρωτάει σαν χαζό τον κακό Λύκο βλακείες. "Γιατί έχεις τόσο μεγάλα αυτιά, γιαγιά;". Πόσο χρονών υποτίθεται ότι είναι το κορίτσι για να δικαιολογείται τόση ανοησία; Η τριχοφυΐα στα μούτρα της γιαγιάς περνάει απαρατήρητη. "Γιαγιά, γιατί έγινες παππούς;". "Για να ρωτάς εσύ χαζοχαρούμενο παιδί". Και ποιος την έστειλε μόνη της στο δάσος; Η μαμά! Άλλη χαζή από εκεί. Μπορούσε τουλάχιστον να εφοδιάσει την Κοκκινοσκουφίτσα με ένα σπρέι πιπεριού. Και με έναν πιο εύστροφο τρόπο σκέψης. Αντί αυτού της έμαθε την γλώσσα του Λύκου, ώστε να είναι σε θέση να απαντάει στις ερωτήσεις του. Πολύ έξυπνη απόφαση. Σου λέει, φυσικό είναι να ανοίξει κάποια μέρα ψιλή κουβέντα με έναν κακό Λύκο. Να μην ξέρει να μιλάει την γλώσσα του; Πάνω απ' όλα η πολιτική ορθότητα!Εγώ από μικρή είχα μια απορία. Πως κατάφερε ο Λύκος να καταπιεί ολόκληρη τη γιαγιά και την Κοκκινοσκουφίτσα χωρίς να τις μασήσει πρώτα; Κατάλαβα ότι είναι ψέμα και απογοητεύτηκα. Τελικά αυτοί οι μεγάλοι ούτε ένα παραμύθι της προκοπής δεν μπορούσαν να φτιάξουν. Για πόσο χαζά μας περνούσαν; Υποτιμούσαν την νοημοσύνη μου. Η απομυθοποίηση ξεκίνησε νωρίς, και αυτή μου δημιούργησε μεγαλύτερα προβλήματα από το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας.