ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έκανα kick boxing πριν 4 χρονια για 1μιση χρόνο μετά σταμάτησα για σπουδές και συνεχίζω ξανά από τον Σεπτέμβριο σοβαρά σε αγωνιστικό επίπεδο αφού άρεσα στον προπονητή μου και μου πρότεινε να κάνω αγώνες.Μαζι με φίλο μου ξεκινήσαμε να κάνουμε προετοιμασία εδώ και 3 μήνες με πολύ έντονες και κουραστικές προπονήσεις πηγαίνοντας και για τρέξιμο κάποιες φορές σε μέρες που δεν είχαμε προπόνηση,δεν πίναμε καν αλκοόλ για να έχουμε καλή φυσική κατάσταση.Φτανει η μέρα να παίξουμε αγώνα έρχονται οι γονείς μας και φίλος μας να μας δουν.Ημασταν από της 11 το πρωί και περιμέναμε να βγούνε τα ζευγάρια να δούμε πότε θα παίξουμε,ο φίλος μου παιζει στης 2 και νικαει ένα πολύ δύσκολο αγώνα που αρχικά φαινόταν να χάνει αλλά τελικά το κέρδισε.Αρχιζω να αγχώνομαι μόλις τον βλέπω σε τι κατάσταση ήρθε πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο εξουθενωμένο σε αντοχή και σημαδεμένο από χτυπήματα,καμία σχέση με τις προπονήσεις.Ερχεται η σειρά μου στης 5 η ώρα προ τελευταίος να παίξω μου είχε φύγει το άγχος ήμουν ψύχραιμος και ένιωθα σίγουρος.Κερδιζω τον 1ο γύρο μπαίνω από την αρχή πολύ επιθετικά ανοίγει η μυτη μου (ανοιξε και του αντιπαλου στον 3ο και τοτε καταλαβα και την δικια μου) και συνεχίζω κανονικά,στον 2ο γυρο πεφτω λίγο και τον κερδίζει οριακά.Στον 3ο δεν είχα δύναμη πλέον παρολα αυτά πίεζα πολύ πέρασα χτυπήματα αλλά έφαγα κιόλας.Πιστευα ότι θα κέρδιζα μέχρι που ανακοινώνει τον νικητή και δεν ήμουν εγώ....Σοκαρίστηκα δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είναι αλήθεια.Ολοι που με είδαν μου είπαν ότι έπαιξα πολύ καλά και νόμιζαν ότι θα νικουσα εγώ.Ο προπονητής είπε καλά λόγια στους δικους μου και ότι έχω μέλλον αλλά εμένα με έχει πάρει από κάτω.Τοσο καιρό κάνω προετοιμασία και ένιωθα σίγουρος και ο πρώτος αγώνας ήταν πολύ σημαντικός για εμένα,η ήττα με πείραξε πάρα πολύ.Νιωθω άχρηστος και αρχίζω να αμφιβάλω για τις ικανότητες μου πάνω που πίστευα το αντίθετο.Με είδα στο βίντεο και δεν μου άρεσα όπως έπαιζα.Δεν μπορώ να το ξεπεράσω εδώ και 2 μέρες σκέφτομαι αρνητικά και όλη την μέρα το σκέφτομαι και δεν φεύγει από το μυαλό μου η εικόνα.Το να ανέβω στον ρινκ με τόσο κοσμο να βλέπει ηταν η καλύτερη και ταυτόχρονα η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου,ξεκίνησε σαν όνειρο και τελείωσε σαν εφιάλτης.Λογο δουλειάς δεν ξέρω αν θα έχω ξανά την ευκαιρία να βολέψω τις μέρες για να πηγαίνω προπονήσεις και να ετοιμαστώ για τον επόμενο αγώνα.Επισης νιώθω τόσο άσχημα όταν με ρωτάνε όλοι τι έκανα και τους λέω ότι έχασα...Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω και με έχει πάρει από κάτω.