Είναι τραγικό που έφτασε ο ιδιωτικός τομέας της Ελλάδας στο σημείο να κάνει τον εργαζόμενο να ρωτήσει (ούτε καν να διεκδικήσει!) τα αυτονόητα. Μου ήρθε στο νου ένα δυστοπικό μέλλον όπου θα γράφει κανείς: "Μ' έχουν να δουλεύω 12ωρο χωρίς διάλειμμα για φαγητό και είμαι ήδη στον τρίτο δοκιμαστικό μήνα χωρίς πληρωμή κι ασφάλιση. Για λεφτά ντρέπομαι να μιλήσω, είναι ακομα νωρίς. Να τους πω τουλάχιστον για μισάωρο διάλειμμα ή θα χάσω τη δουλειά μου;" Και θα δίνονται συμβουλές από συμπολίτες να μεταναστεύσει ο παθών για δουλειά σε κανένα εργοστάσιο στην Κίνα, όπου τουλάχιστον... πληρώνουν. Δεν κατηγορώ εσάς, μην το πάρετε έτσι, σας παρακαλώ. Φταίει η νοοτροπία που επικρατεί λόγω υψηλής ανεργίας, που δίνει σχεδόν μηδαμινή διαπραγματευτική ισχύ στον εργαζόμενο. Θέλω να πω ότι η κουβέντα για διάρκεια δοκιμαστικής περιόδου, πληρωμής, συμβολαίων - γενικώς οτιδήποτε αφορά τις συνθήκες εργασίας - είναι μία κουβέντα που καλό είναι να γίνεται πάντα, ακόμα κι αν ξεκινά πρώτα από εσάς. Δεν δείχνει αυθάδεια ή υπεροψία. Αντιθέτως, δείχνει ότι είστε επαγγελματίας και στις υποχρεώσεις σας και στα δικαιώματά σας. Τώρα, αν ο εργοδότης θέλει από εσάς μόνο υποχρεώσεις, χωρίς να σας παράσχει δικαιώματα, τότε είναι να αναρωτηθείτε για πόσο ακόμα αξίζει εργάζεστε για έναν τέτοιον αντι-επαγγελματία...
17.6.2019 | 14:18
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΩ
Έχω ξεκινήσει δοκιμαστικά εργασία σε ένα ιδιωτικό γραφείο χωρίς αμοιβή για την ώρα.Στο γραφείο είναι καλό το κλίμα αλλά δεν έχουμε κάνει κουβέντα για πληρωμή, ασφάλεια κτλ..Πρέπει όμως να γίνει αλλά φοβάμαι ότι θα με απορρηψουν εάν τους πω για πληρωμές ακόμα δεν ξεκίνησα.Πώς να το πω πιο καλά;
3
