ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοντεύουν δυο χρόνια από τοτε που αποφάσισες πως είναι καλύτερο να είμαστε χωριστά.Και το σεβάστηκα,κι ας σε ήθελα οσο τίποτα στη ζωή μου,κι ας ειχα δώσει όλη μου την ψυχή σ αυτή τη σχέση κι ας έκανα τα αδύνατα δυνατά για να βρεις τη δύναμη μέσα σου να νικήσεις τους δαίμονές σου...Και μπαινοντας μετα απο πολυ καιρό στο λογαριασμό μου εδωμεσα, ειδα ενα σχόλιό μου σε μια εξομολόγησή σου εδω για μενα....καποτε που ημουν για σενα το μονο φως στο σκοταδι που σε περιεβαλε.Η ιστορία μας ξεκίνησε τυχαία απο δω.Δεν πίστευα ποτέ οτι μεσα από κατι τοσο απρόσωπο οπως μια ανωνυμη εξομολόγηση,θα γνωριζα εναν ανθρωπο που ενιωσα ως την αρσενική εκδοχή της ψυχης μου.Εναν άνθρωπο που με κέρδισε και με έκανε να τον αγαπήσω βαθιά και αληθινα και στο τελος με άδειασε με συνοπτικές διαδικασίες.Δεν σταματήσαμε ποτέ να νοιαζομαστε ο ενας για τον αλλον και απ την πλευρα μου ξερω πως θα σαι κομμάτι της ψυχης μου για οσο αναπνέω.Μιλαμε ακομα ανευ ερωτικου ενδιαφέροντος και λεμε τηλεφωνικά τα νεα μας ανα ενα με εναμιση μηνα.Προχθες μιλησαμε οπως συνηθως για τυπικά πραγματα και με τα πολλά μου πες να βρεθουμε για ενα καφε.Και ενω δεχτηκα,μπήκα σε μια ηλίθια διαδικασία γιατί μου το ζητησες.Και αρχισα να κάνω τρομακτικά σενάρια ή σενάρια επιστημονικής φαντασίας πως ισως καταλαβες το λαθος σου και θες να μου πεις κατι ευχαριστο.Επειτα εβγαινε η λογική στην επιφάνεια και μου ριχνε μουτζα.Το αστείο ειναι οτι και να το έκανες,έπειτα απ'οσα πέρασα οταν χωρίσαμε δεν θα επέστρεφα ακομα κι αν ορκιζοσουν στο Θεό που αναρωτιέσαι αν υπάρχει οτι θα σαι σπαθί στα λόγια σου και δεν θα με προδωσεις παλι. Αλλα ειλικρινά,τι περιμένεις και τι ζητάς από μένα ?Να γίνουμε "φιλενάδες"?νομίζεις μετά απ οσα ζήσαμε μπορώ να σε αντιμετωπίζω έτσι?Κι εσύ στη θέση μου τι θα έκανες αν σου χα φερθεί τοσο άδικα και αχαριστα οσο εσυ?Θα ειχες την ανωτερότητα και την αντοχή να μου μιλάς οπως εγώ και να μην ξεστομιζεις ουτε μια πικρία ουτε μία κατηγορία και να θες ακομα να ειμαι καλά και ευτυχισμένη??ή θα με ειχες διαολοστειλει προ πολλού να τελειώνεις μια κι εξω??όπως και να χει δεν ξερω τι θες και τι περιμένεις απ τη συγκεκριμένη συνάντηση,ξέρω πως ήθελα να θυμηθώ για λιγο τη μορφή σου (γιατί δεν εχω ούτε μια φωτογραφία σου να μου τη θυμιζει)και θελω να σου κάνω αυτή την ερώτηση του τίτλου και να δω τα μάτια σου την ώρα που θα ψάχνεις να βρεις δικαιολογιες της στιγμής επειδή δεν εχεις το θάρρος να μου πεις οτι ήθελες να με δεις,οτι σου λειψα .