ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Που ζηταω χρηματα απο τους γονεις μου. Ολα αυτοι μου τα παρεχουν..ολα..αντε και μια στο τοσο μου δινουν κατι και οι παππουδες μου. Ειμαι 21, αν θελω να βγαλω τη σχολη στα 4 χρονια δυσκολο να δουλεψω γιατι η σχολη ειναι πολυ απαιτητικη και θα εχω και πρακτικη φετος. Γενικα θελω να ειμαι καπως αφοσιωμενη σε αυτη. Ομως νιωθω ασχημα να ζηταω λεφτα απο τους γονεις μου. Θα παω διακοπες σε νησι με το αγορι μου..οοολα τα εξοδα καλυμμενα απο αυτους. Με πιεζουν οι φιλες μου να παμε ενα ταξιδι μαζι..το θελω παρα πολυ αλλα να ζητησω και παλι χρηματα για ταξιδι δεν θελω. Εχω αλλα 2 αδερφια..δεν ειμαι μονη μου..χρειαζονται και αυτοι. Καλα οι γονεις μου τις προσωπικες τους αναγκες τις εχουν παραμερισει. Το περιβαλλον εργασιας τους ειναι απαιτητικο με βραδινα ωραρια και σκεφτομαι συνεχως οτι δουλευουν σαν "σκυλια" για εμας ενω εγω καθομαι. Δεν θελουν να πιασω δουλεια μεχρι να τελειωσω την σχολη αλλα η αληθεια ειναι οτι ισως χρειαζεται για να καλυπτω τουλαχιστον τα δικα μου εξοδα. Οσο σπουδαζω μου δινουν 25-30 τη βδομαδα..παραπονο δεν εχω αλλα να μαζεψω και να εχω και στην ακρη δεν φτανουν. Οποτε για κατι εξτρα θα τους ζητησω. Επισης η μητερα μου εχει καποια ψυχολογικα θεματα λογω του οτι πεθανε ο παππους μου πριν καποιους μηνες και αυτη η δουλεια δεν την βοηθαει καθολου. Ξερω ωστοσο πως πολλοι απο εσας θα βρισκονται στην ιδια θεση με τη δικη μου. Τι λετε; Μηπως παραειμαι βολεμενη; Θελω καποια στιγμη να τους το "ξεπληρωσω" καπως. Ειναι περιεργο που νιωθω καπως;