ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν συνάδελφοι σας που να προσπαθούν να γλιτώσουν την οποιαδήποτε ευθύνη; Σας εξηγώ την δική μου περίπτωση για να καταλάβετε. Κάποιοι συνάδελφοι μου στη δουλειά αποφεύγουν εντελώς να πάρουν πράγματα πάνω τους, ακόμα και το πιο άχρηστο, ακόμα και να μεταφέρουν μία μικρή πληροφορία αλλά σημαντική. Μοιράζω συγκεριμένες ευθύνες σε κάθε έναν. Αυτή η αρμοδιότητα γίνεται εναλλάξ. Ο ένας λέει α δεν μπορώ, ο άλλος λέει οκ αλλά παράλληλα αδιαφορεί με αποτέλεσμα να του το υπενθυμίζεις. Δεν κάνουν απολύτως τίποτα αν δεν τους πεις. Μία μέρα είπα σε κάποιον συνάδελφο να ενημερώσει τον προϊστάμενο για κάτι πολύ απλό, δηλαδή να προσθέσουμε ένα όνομα σε ένα αρχείο μας, και μου λέει γιατί να το κάνω εγώ, μην το δίνεις σε μένα δωστο αλλου κλπ. Εγώ δεν θα τον έβλεπα τον προιστάμενο για να το μεταφέρω και το σωστό ήταν να ενημερώσω τον επόμενο ο οποίος ήταν αυτός. Και μου λέει καλά θα το πω. Τίποτα δεν είπε τελικά. Γενικά για να μην τα πολυλογώ, ο καθένας κοιτάζει κυριολεκτικά την πάρτη του, όλοι προσπαθούν να λουφάρουν. Και στο τέλος ποιος την τρώει, αυτός που έκανε σωστά τη δουλειά του. Υποτίθεται ότι δουλεύουμε ομαδικά, και επειδή ο καθένας κοιτάζει την πάρτη του, κοιτάζω και εγώ τη δική μου και πως γίνεται η ομάδα; σκ@τά. Για να μην παρεξηγηθώ δεν θέλω να πω ότι εγώ τα κάνω όλα σωστά, την συγκεκριμένη πληροφορία θα μπορούσα να την δώσω και εγώ μετά από κάποιες μέρες που θα τον έβλεπα, ώστε να επιβεβαιωθώ ότι γνωρίζουν. Ένα χρόνο plus κάνω υπομονή, δεν μιλάω για να μην φανώ κακιά ή ρουφιάνα κλπ. Και τώρα τελευταία, έχω αρχίσει να λέω μερικά πραγματάκια σε άλλους συνάδελφους. Φυσικά εκείνοι δεν παραδέχονται κάτι (που όντως μπορεί και να μην έχουν παρατηρήσει κάτι, μόνο ο ένας συμφφώνησε και πιο παλιά το είχε αναφέρει και ένας άλλος για τον συγκεκριμένο ότι αποφεύγει να πάρει ευθύνες αλλά να μας τις δίνει είναι μια χαρά) με αποτέλεσμα όντως εγώ να φαίνομαι η ρουφιάνα της υπόθεσης. Δεν ξέρω τώρα αν αυτό χαλάσει την εικόνα μου. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να με νοιάζει. Δεν ξέρω αν λένε κάτι πίσω από την πλάτη μου. Ούτε γνωρίζω αν πρόκειται να ενημερώσουν το συγκεκριμένο άτομο για τις απόψεις μου που έχω για αυτόν. Απλά αυτό, μερικές φορές αισθάνεσαι την ανάγκη να μιλήσεις χωρίς να σε νοιάζει το αποτέλεσμα. Δηλαδή γιατί πρέπει να παίρνεις πάντα το μέρος ενός "ισχυρού" που μπορεί να λέει κάποια πράγματα για άλλον συνάδελφο;