ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν νιώθω να παίρνω χαρά από τις κοινωνικές επαφές εδώ και πολύ καιρό. Συνέχεια αυτοπαρατηρούμαι και κρίνω τον εαυτό μου αρνητικά έπειτα από μία έξοδο. Προτιμώ να είμαι τελείως μόνη μου από το να περνάω αυτό το μαρτύριο. Όλοι φαίνονται να είναι ενθουσιασμένοι ακόμη και μιλώντας για ασήμαντα πράγματα και γω έχω αρκετά φλάτ συναίσθημα. Δεν ξέρω αν είναι δικό μου 100% το πρόβλημα ή απλά πρέπει να βρω ανθρώπους που θα έχουμε ένα είδος επικοινωνίας που θα γεμίζει..Ανθρώπους που θα εμβαθύνουν στα πράγματα και θα τους θαυμάζω. Αλλά τι θα κάνω τότε που το μυαλό μου θα μου λέει ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ καλοί για εμένα;