ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έκανα λάθος, αλλά όσο το σκεφτόμουν ήθελα να το κάνω. Ήταν το μόνο πράγμα που μου έδινε ζωή εκείνη τη στιγμή. Ήθελα ένα άγγιγμα του, ένα φιλί του, μια αγκαλιά του.. Αχ, αυτή η αγκαλιά.. Θα έκανε τα πάντα για μένα, κι ας έκανε λάθη, βαριά λάθη. Δεν ήμουν όμως, ποτέ, η προτεραιότητα του. Πως γίνεται να σε αγαπάει ανιδιοτελως ένας άνθρωπος, η μάλλον να αγαπιεστε ανιδιοτελως, αλλά να νιώθεις τόσο παραμελημένη; Απ'οσα λάθη έκανε, γύρναγα πίσω, έδινα ευκαιρίες, συνέχιζα και ένιωθα το ίδιο πράγμα.. Και τώρα, έκανα το ίδιο λάθος σε έναν άλλον άνθρωπο που έχω επιλέξει να είμαι μαζί του, που είμαι αρκετά καλά, τον προδωσα για τον πρώτο μου έρωτα..Νιώθω, μπερδεμένη. Νιώθω, μαλακάς. Δεν έπρεπε ποτέ να έλεγα, το πότε. 'ποτέ δεν θα το έκανα αυτο', πολύ λάθος.Γυρίσα πίσω στα ίδια γαμημενα, συναισθήματα.. Κενή. Μόνη. Ηλίθια.Γιατι στο τέλος κάθε ιστορίας επιλέγω, έναν άνθρωπο ο οποίος, δεν θα είμαστε ποτέ ουσιαστικά μαζί, η έστω καλά μαζί. Αλλα θέλω πάντα να γυρνάω. Τι σκατα λάθος παει με το μυαλό μου;Γιατί έκανα κάτι τέτοιο, γιατί προδωσα; Γιατί να μην έχω τον έρωτα της ζωής μου, δίπλα μου; να ξεχάσω ότι έγινε;