ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κι οσο περναει ο καιρός...τόσο περισσοτερο καταλαβαίνω την αλήθεια...και τόσο δεν τη θέλω. Ενας χειριστικος σύντροφος 25 χρό ια πριν επιλογή μου και εγώ υποτίθεται επιλογή του. Ερωτας, γάμος, επιχείρηση εγώ, καριέρα αυτός που μετά χάλασε μόνος του. Τώρα εχει κατάθλιψη, αδιαφορει εδώ και τρια χρίνια για όλα. Εχει ενοικιαζόμενα στο νησί του, τα εχει δώσει σε εταιρεία. Δεν επιβαρύνει οικονομικα κανένα. Μαλλον εχει περισσότερα απο εμένα, αν κκαι εχω τρέξει πολύ για την περιουσία του. Εδώ και τρια χρόνια να τον παρακαλώ να παει σε γιατρο, σε ψυχοθεραπεία, αλλοτε να πηγαίνει αλλοτε οχι. Αλλοτε παιρνει φαρμακα αλλοτε τα σταματαει. Εχω αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας...τώρα είμαι καλά. Ομως αισθάνομαι τελείως μόνη και αβοήθητη αν μου συμβεί κατι. Ορισμενες φορές εκνευρίζομαι, μιλάω απότομα....με κουράζει. Και τότε αρχίζει να παραπονείται οτι δεν φέρομαι καλά σε εναν αρρωστο ανθρωπο. Και μετα φεύγω κλαίγοντας για τηδουλειά και χωρίς να υπολογίζει οτι εξυπηρετώ κόσμο μου τηλεφωνεί με παρακαλαει να μην τον αφήσω. Κι εγώ εγκλωβισμένη στις επιλογές μου μη θέλοντας να παραδεχθώ ουτε στη μητέρα μου πόσο άρρωστα ζω, υποχορώ γιατι τον λυπάμαι. Υπήρξε ψυχικα κακοποιημένο παιδι..και τώρα κακοποιεί εμένα. Θεωρώ οτι εχει καταθλιψη, αλλά τη χειρίζεται και με κακομεταχειρίζεται.Δεν θέλει να πριχωρήσει...να συμμιρφωθει με την αγωγή και να ελέγξει με ψυχοακπαιδευση τη μαυρίλα. Καιι τελικά και εγώ απο εγωισμό...δεν παραδέχομαι οτι η σχέση τελείωσε. Αυτός βόλεύεται με τη νοσηρότητα..κι εγώ ...τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω...