Εκανα πολύ περισσότερα χρόνια να τελειώσω την (πολύ απαιτητική) σχολή , πήγα ενδιάμεσα φαντάρος, ολοι οι φίλοι μου είχαν τελειώσει και αρκετοί δουλεύανε κιόλας .Ενδιάμεσα κι εγώ αναγκάστηκα να δουλέψω 1-2 σεζόν χάνοντας εργαστήρια. Οταν ξαναέπιασα την σχολή χρωστούσα πολλά μαθήματα και δεν είχα καν ξεκινήσει την πτυχιακή, αισθανόμαουν εντελώς ξεκομένος απο την φοιτητική κατάσταση. Θέλω να σου πώ οτι έχω περάσει ακριβώς την ίδια φάση με εσένα αλλά ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΑ και αρνήθηκα να χαραμίσω τόσα χρόνια χωρίς να κάταφέρω να πάρω ένα πτυχίο και απλώς να τρώω τα λεφτά των δικών μου. Αποτέλεσμα : αν και τελείωσα πολύ αργά, έχω εδώ και πολλά χρόνια μια πολύ καλή δουλειά στον τομέα μου , οικογένεια , κτλ, κτλ. Μην τα παρατήσεις, το άγνωστο θα το αντιμετωπίσεις πολλές φορές στην ζωή σου, μην φοβάσαι την ζωή, - αντιθέτως η ζωή πρέπει να "φοβάται" εσένα και τι μπορεέις να καταφέρεις αν έχεις πίστη.
4.9.2019 | 10:57
κουραστηκα να αυτοκαταστρεφομαι..
κλεινω και επισημα τον 5ο χρονο στη σχολη, μπαινω 6ο χωρις πτυχιο.η παρεα μου πλην 1ος ατομου εχει ορκιστει...μπορουσα να τα καταφερω τωρα και το ξερω αλλα δεν αντεξα να προσπαθησω στο φοβο της αποτυχιας..ισως υπερεκτιμησα τις δυναμεις μου,,δουλευα ολη μερα και δεν ειχα χρονο ειλικρινα να ασχοληθω με τιποτα και ειχα στη διαθεση μου λιγοτερο απο μια μερα να διαβασω κ απλα τα παιξα.,ολοι περιμενουν αππο μενα να ορκιστω ολοι θεωρουν οτι ειναι απλα μια αποφαση το να παρεις το πτυχιο σου.κανεις δεν καταλαβαινει κ εγω απλα εχω παραιτηθει απ ολα.δουλεια τελος ερωτικη ζωη μηδεν .ολα στο μηδεν κ εγω μαζι.δεν ξερω τι κανω λαθος.η μαλλον ξερω..φοβαμαι αλλα δεν ξερω τι..δεν πιστευω σε μενα αλλα δε ξερω γιατι. νιωθω αχρηστη ενω ταυτοχρονα ενα μικρο φως μου ξερει πως δεν ειμαι..ειμαι χαμενη και δεν ξερω τι θα κανω και που θα βρικομαι ενω μεσα μου ξερω που δεν θελω να βρισκομαι και τι θελω να κανω πραγματικα αλλα δν το τολμω
1
