ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμαμαι τότε που ειχα κατεβει μεχρι την Αθήνα για να σε δω....τι ομορφα που ηταν κατω απο την Ακρόπολη..Εσυ κοιτουσες το ηλιοβασίλεμα και το θαυμαζες..ταξιδευες..κι εγω λιγο πιο πισω αγνάντευα εσενα να απολαμβάνεις..αυτη ηταν η διαφορα μας βλέπεις..οτι εγω εκεινη την ωρα μπορούσα να πεθανω ευτυχισμένη! Και το ηξερα μεσα μου οτι το τελος της σύντομης ιστορίας μας πλησιαζε και βουρκωνα κι ρωτουσες τι εχω;εγω μπορούσα να πεθανω απο ευτυχία..Περασε ο καιρος ακομα σε θυμάμαι..αλλα κάποιες φορες το βλεπω πιο ρεαλιστικά: οτι ειχα να πω στο εδειξα