Μάλιστα ,επειδή ήσουν έφηβη ,δικαιολογείται να ήσουν ακατάστατη ,να είχες άσχημη συμπεριφορά απέναντι τους και γενικά να τους έκανες το βίο αβιωτο έτσι ;Γιατί απ'οτι κατάλαβα ,τους κατηγορείς κιολλας από πάνω δεν ήξεραν πως να σε χειριστούν .Μπορει να ήταν λάθος τρόπος οι φωνές αλλά δεν πιστεύω ότι από την αρχή σου φώναζαν ,μάλλον δεν καταλαβαίνες με το καλό και δεν ήξεραν οι άνθρωποι τι άλλο να κάνουν .Και οι γονείς έχουν αδυναμίες και δεν είναι τέλειοι και άμα έχουν και παιδιά κακομαθημένα ,δεν ξέρουν πώς να τα χειριστούν,ενώ αν σου είχαν μάθει ότι δεν συμπεριφέρεσαι άσχημα στους γονείς και έχεις την υποχρέωση να τους σέβεσαι ,δεν θα είχες την συμπεριφορά που είχες σαν παιδί .
27.9.2019 | 12:59
λοιπον
θα σας πω μια σκεψη σχετικη με την οικογενειακή μου επικοινωνία. Γενικα στην εφηβεια ειχα πολλες πολλες εντασεις με τους γονεις μου λογω της συμπεριφορας μου στο θεμα της συμβιωσης στο σπιτι.Ημουν ακαταστατη και ειχα ασχημη συμπεριφορά απεναντι τους. Ολα αυτα οδήγησαν 1ον στο να παω σε ψυχολογο και 2ον στο να αλλαξει ο τροπος που οι γονεις μου με αντιμετωπιζουν σε περιπτωση τσακωμου-εντασης-νευρων. Δηλαδη αυτο που θελω να πω ειναι οτι οι τσακωμοι οδηγησαν στο να αντιμετωπιζεται η καθε διαφωνια με τρομερη ενταση , φωνες και υφος θυμου απλα και μονο επειδη στο παρελθον φτάσαμε να τσακωνόμαστε συνεχεια. Επειδη εχω μεγαλώσει ομως θεωρώ οτι αν με αντιμετωπιζαν με καλοσυνη θα ηταν ολα πολυ πιο ευκολα.
2
