ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γραφετε πρωτα τον τιτλο και μετα το κειμενο ή το αντιστροφο; Στα 26 μου η ενηλικιωση και οι παρανοιες της μου χτυπανε την πορτα σαν δαιμονες.Γιατι ειμαι μονη; Γιατι οι ανθρωπινες σχεσεις εχουν γινει τοσο δυσκολες; Μηπως ενθουσιαζομαι ευκολα; Μηπως κατι κανω εγω λαθος; Μηπως υπεραναλυω; Κι αν ναι, κανω καλα επειδη ειναι της φυσης μας και ειμαστε γυναικες; Ή θα ηταν καλυτερο να τ' αφηνω στην τυχη τους; Ειναι ηδη τρελοι ή μετατρεπονται οταν με γνωριζουν; Γιατι ο κοσμος λεει ψεματα; Γιατι δε λεμε οσα νιωθουμε; Γιατι συμβιβαζομαστε και ανεχομαστε; Ξερουμε αραγε ποτε ειναι το σωστο ατομο που αξιζει αυτους τους συμβιβασμους; Κατανοουμε πραγματι τον αλλον ή του φορτωνουμε τα λαθη των προηγουμενων; Και επισης. Γιατι καιγομαι τοσο για τα ερωτικα μου ενω ολοι οι υπολοποι τομεις ειναι παραδοξως περαν του δεοντος επιτυχεις; Οικογενεια, φιλοι, δουλεια και σπουδες; Και εφοσον ειμαι τοσο "επιτυχημενη" στα ματια της κοινωνιας, και θεωρουμαι ομορφη και εξυπνη και αρμοζω στα προτυπα που με τοσο κοπο καλλιεργησε, γιατι συνεχιζω να μπλεκω σε χολιγουντιανες ιστοριες, χωρις το χαπι εντ;