ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.10.2019 | 16:25

φιλες τελος. σωστο η οχι?

αποφασισα την τελευταια χρονια (στα πλαισια προσωπικης βελτιωσης) να κοψω την επαφη με ατομα τα οποια με επηρεαζουν αρνητικα. η αρχη (και η μιση δουλεια) εγινε απομακρυνωντας τον εαυτο μου απο μια φιλη. τα χρονια που ειχαμε μαζι ειχαν εμενα να εθελοτυφλω για συμπεριφορες που με επηρεαζαν πολυ αρνητικα. δεν ξερω αλλα δεν νιωθω ιδιαιτερη ενοχη που αποκοπηκα απο ενα ατομο που μονιμα ηθελε να φαινεται καλυτερο απο εμενα. με εθλιβε το γεγονος οτι μονιμα και χωρις λογο με ανταγωνιζοταν, εκανε ακριβως αυτα που κανω, ακολουθουσε αυτα που ακολουθουσα απλα και μονο για να δειξει οτι "κι εγω μπορω οχι μονο εσυ". ειχε παθολογικη σχεση μαζι μου, σαμποταρε ατομα που με ηθελαν, ελεγε ψεματα πως εχει κανει πραγματα τα οποια κανω κι εγω απλα και μονο για να μη φαινεται οτι εγω κανω κατι που αυτη δεν κανει.... "εκλεβε" τη δικη μου προσωπικοτητα πλασαροντας το ως κατι δικο της. ειναι ωραιο να επηρεαζεις τα ατομα θετικα και κατ αντιστοιχια να επηρεαζεσαι κι εσυ. αλλα να εμπνεεσαι οχι να καταδιωκεις και να γινεσαι εμμονικος.με οτιδηποτε καταπιανομουν ειχα απο πισω και ενα ατομο να τρωει ακριβως τα ιδια κολληματα. κολλημα με τη τζαζ εγω κολλημα κι αυτη, κολλημα με το τρεξιμο εγω? το ιδιο κι αυτη, την ταδε σειρα ξεκινησα εγω? την ταδε σειρα κι αυτη, εβαψα τα μαλλια μου κοκκινα, τα εβαψε κι αυτη, σταματησα να τα βαφω, σταματησε κι αυτη, αγορασα 2-3 καινουργια ρουχα? 1 βδομαδα μετα τα ιδια ρουχα κι αυτη... σε σημειο να μη λεω τι θα κανω απλα και μονο για να μην ερθει απο πισω μου οχι απλα για να με αντιγραψει αλλα να το κανει ανταγωνιστικα θελοντας να αποδειξει οτι το κανει καλυτερα. καθε φορα που μου συνεβαινε κατι καλο κατεβαζε ρολα και δεν μου μιλαγε. περνουσα καλα / ειχα μια επιτυχια και με εκανε να αισθανομαι ενοχες, λες και χρωσταγα λογο...στο ονομα της μακροχρονιας φιλιας θεωρησα πως επρεπε να αδιαφορω για τα στραβα (γιατι "ετσι ειναι τι να κανουμε") αλλα ρε παιδια καπου κουραστηκα (και πολυ αργησα οπως μου ειπαν δικα μου ατομα οταν αποφασισα να το συζητησω). δεν ειμαι αχαριστη, εκτιμω κι αναγνωριζω ολα τα ωραια, ομως οταν πλεον το ενστικτο σου σε διαταζει να "προστατευτεις" και να μην αποκαλυψεις τα σχεδια σου, τις επιθυμιες σου κλπ ωστε να μην εχεις για αλλη μια φορα καποια που θα σπευσει να σε ανταγωνιστει για να δειξει οτι το εκανε πρωτη και καλυτερα απο εσενα τι επιλογη εχεις?? που σε βοηθαει εσενα αυτο σαν προοσωπικοτητα? γιατι να γεμιζεις με αυτα τα αρνητικα συναισθηματα και να μην κοψεις? κανω καπου λαθος? υ.γ. η συζητηση μαζι της δεν βγαζει καπου. ποτε δεν εβγαλε, ποτε δεν παραδεχεται και παντα οι αλλοι ειναι λαθος... το μονο που θα δωσει ευχαριστηση ειναι να τρεξει για αλλη μια φορα το κοροιδο (εγω προφανεστατα) για να φτιαξουν τα πραγματα αλλα κουραστηκα να επιβεβαιωνω το εγω του καθενος και να δεχομαι να με ανταγωνιζεται η "κολλητη" μου. οταν κανω ολες τις υποχωρησεις ειμαι καλη αλλα απαξ και πω ενα οχι κοβει καθε επικοινωνια μεχρι να δει επιμονη απο πλευρας μου να ξαναεχουμε μια νορμαλ κατασταση.θελω πολυ να διαβασω σχολια πανω σε αυτο!
1
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon