ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πιστεύω ότι για να γνωρίσεις καινούργιο κόσμο μετά σοκ κάποια ηλικία (πχ τα 25) δεν αρκεί μόνο να το θες εσύ, αλλά να το θέλουν και οι άλλοι. Και να έχεις την τύχη να βρεις άτομα που να το θέλουν.Αυτό μου έχει διδάξει η ζωή έως τώρα, και για αυτό ακριβώς έχω απογοητευτεί, γιατί αναζητώ παρέα - πάντα με 'τροπο' γιατί η απελπισία είναι απωθητικη, και η πρόσκληση σε άλλες παρέες που δεν δείχνουν ενδιαφέρον υποτιμητικη για την υπόσταση αυτού που το κάνει- και δε βλεπω αποτελέσματα. Ναι, δεν είμαι ο πιο ανοιχτός άνθρωπος του κοσμου, αλλά προσπαθώ να είμαι προσιτός, να μετέχω σε συζητήσεις όπου μπορώ και να μην 'κλεινω' πόρτες. Το θέμα ειναι ότι αυτές δύσκολα ανοίγουν, γιατί οι περισσότεροι έχουν τη ζωή τους 'στρωμενη' και δεν καιγονται για περαιτέρω γνωριμίες πέρα από αυτές που ήδη έχουν...Και φυσικά οι έχοντες ανάγκη τη δημιουργία νέων φιλικων δεσμων δεν κυκλοφορούν με ταμπέλα στο κεφάλι τους με επιγραφή 'Ψάχνω φιλους' - όπως ακριβώς και όσοι-όσες ψάχνονται για σχέση ή οτιδήποτε σχετικό--με αποτέλεσμα να είναι πρακτικά αδύνατο να έρθουν κοντά δύο άτομα που θέλουν να γνωρίσουν άλλο κόσμο... Και αντε να βρεις την άκρη σε αυτό το κουβάρι... Εσείς τι πιστεύετε, υπάρχει πραγματική ελπίδα; Η μία ζωή θα αγωνιζόμαστε; Και αντε να ξεφύγεις από αυτή τη κατάσταση της διαρκούς αναζήτησης και να βρεις την