ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε λίγες μέρες θα συμπληρωθούν ακριβώς 10 χρονια από την τελευταία φορά που σε είδα. Δεν ήξερα τότε. Δεν πήγαινε καν το μυαλό μου ότι είχα να κάνω με έναν άνθρωπο με ψυχική διαταραχή. Ναρκισσισμος. Πίστευα πως με αγαπησες όσο κι εγώ. Το πίστευα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου μέχρι πρόσφατα. Ακόμα και μετά από τόσους και τόσους εξευτελισμους. Πάντα έβρισκα τον τρόπο να σε δικαιολογώ. Έκλεισα τα μάτια μου στα σημάδια από την πρώτη στιγμή. Έκλεισα τα αυτιά μου στους κοινούς μας γνωστούς που προσπάθησαν να με προειδοποιησουν. "Μην τον ερωτευτείς", "Είναι πολύ λίγος"... Δεν καταλάβαινα τίποτα... Έπρεπε να προβληματιστω από το γεγονός ότι δεν κοιτάζεις ποτέ τους άλλους στα μάτια... Δεν μιλάς ποτέ για την οικογένεια σου... Δεν έχεις το παραμικρό ίχνος ενσυναισθησης για τους ανθρώπους και είσαι και γιατρος, τι κρίμα... Παρεξηγεισαι με το παραμικρό και δεν αντέχεις την παραμικρή κριτική, ακόμη και όταν γίνεται καλοπροαιρετα και με χιούμορ... Ήθελες να βρίσκομαι γύρω σου σαν το μυγάκι στο φως μόνο και μόνο για να νιώθεις σημαντικός... Ήσουν πολύ σημαντικός τότε , σε είχα ερωτευτεί άλλωστε... Ο μόνος λόγος που με πήρες μια και μοναδική φορά τηλέφωνο ήταν επειδή είχες μέρες να με δεις και είχες αρχίσει να βαριέσαι, σου έλειπε ο χειροκροτητης... Ποτέ δε με ρώτησες τίποτα για μένα... Πάντα εσύ και ο εαυτός σου... Όσες φορές προσφέρθηκες να κάνεις κάτι για κάποιον ήταν για να προβάλλεις την υποτιθέμενη "καλοσύνη" σου... Με έκρυψες από τους φίλους σου... Ειπες ψέμματα μπροστά μου... Δεν έχω ξεχάσει την παραμικρή λεπτομέρεια...Τις ελάχιστες φορές που άφησες τον πραγματικό σου εαυτό να φανερωθει, που έχασες την ψυχραιμία σου... Άνθρωπος χωρίς ενδιαφέροντα, χωρίς πάθος για κάτι... Παθιασμένος με την εικόνα σου και με το να δημιουργείς αυλικούς και δεξαμενή θαυμαστριων... Πόσο αστείος εσύ και πόσο ανηξερη εγώ... Δε μετανιώνω ούτε μια στιγμή για τα συναισθήματα μου... Ήταν αληθινά... Δεν την ξέρεις αυτή τη λέξη... Έπαθα και έμαθα... Ήταν θέμα χρόνου... Όταν συναναστρεφεσαι για πολύ καιρό καθημερινά με κάποιον αυτό θα γίνει κάποτε... Άργησα αλλά τελικά τα κατάλαβα όλα... Σε μελετάω νοερά όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθώ να δώσω μια λογική εξήγηση της συμπεριφοράς σου... Ήταν τόσο απλό που με κάνει να γελάω... Η μάσκα του καλού σαμαρειτη έχει πέσει πια... Δεν είναι τυχαίες οι συναναστροφες σου... Αντίστοιχες περιπτώσεις προβληματικων ατόμων... Μόνο αυτοί σε αντέχουν... Φαντάζομαι πόσες άλλες υπήρξαν σαν εμένα... Και τώρα προσπαθείς να δεις αν ενδιαφέρομαι ακόμα... Με τους γνωστούς δόλιους τρόπους σου... Όχι πια... Δεν ανήκω πια στο χαρέμι... Όλο και κάποια άλλη καβατζα θα βρεις... Τώρα ξέρω... Είχες την ευκαιρία σου... Ευτυχώς δεν την εκμεταλλευτηκες... Θα είχα άλλη μια πληγή από σένα στη μεγάλη μου συλλογή... Υπήρχε λόγος που έγιναν όλα... Με προετοιμασες χωρίς να το θέλεις για να ζήσω μια πραγματική ιστορία αγάπης... Είμαι καλύτερα από ποτέ χάρη σε σένα, υπήρξες ένα σημαντικό κομμάτι της εξέλιξης και της ωριμότητας μου... Καλή τύχη...Σε ευχαριστώ... Α.