ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από τόσα χρόνια, κάθε φορά που σου μιλάω νιώθω όπως ένιωθα την πρώτη μέρα που σε γνώρισα. Ίσως φταίει που η σχέση μας (ερωτική, φιλική, εχθρική) που κρατάει μια ολόκληρη δεκαετία είχε πάντα μέσα της κάτι το ανικανοποίητο. Χανόμαστε για μήνες και όταν ξανασυναντηθούμε είναι όπως την πρώτη φορά. Ίσως θα έπρεπε να κλείσω για πάντα τις πόρτες, ποιος όμως μπορεί να αντισταθεί στο συναίσθημα εκείνο που σε κάνει να νιώθεις ότι πετάς? Ποιος μπορεί να αγνοήσει εκείνο που δίνει φτερά στην καρδιά του και τον κάνει να νιώθει τον ενθουσιασμο που νιώθουν τα παιδιά με τις μικρές χαρές της ζωής ; Την Παρασκευή θα σε δω μετά από μήνες. Μέρες τώρα το σκέφτομαι και κοιμάμαι τα βράδια μετά τις 2. Φέρνω στο νου μου το πρόσωπο σου, κάθε μικρή λεπτομέρεια σου που σε κάνει να είσαι εσύ. Ξέρω πως εμείς οι δυο δε θα καταφέρουμε ποτέ να έχουμε μια φυσιολογική σχέση και να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω αν θα το ήθελα κιόλας. Λίγες στιγμές μαγείας και μετά ξαναχανομαστε.Δε με νοιάζει τι θα γίνει μετά. Με νοιάζει μόνο το τώρα. Με νοιαζει που σε 3 μέρες από σήμερα θα σε έχω για λίγο στην αγκαλιά μου. Αυτές οι μοναδικές στιγμές που είμαστε μαζί είναι σαν ταξίδια σε έναν άλλο κόσμο, σαν φωτεινοί γαλαξίες μέσα στο σκοτάδι του σύμπαντος. Εισαι ο πρώτος μου έρωτας, ο καλύτερος μου φίλος, ο σύντροφός μου στις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες, ο άνθρωπος που θαυμάζω όσο κανέναν για τη μοναδικότητα του και όλες τις ιδιαιτερότητες του . Σε θαυμάζω για την ενέργεια σου, για την ευθύτητα του χαρακτήρα σου, για όλα όσα είσαι εσύ. Δεν ξέρω τι θα γίνει με εμάς στο μέλλον, νιώθω όμως τυχεροί που σε αγαπώ και που είμαστε κομμάτι ο ένας της προσωπικής ιστορίας του άλλου. Φτάνει να βλέπουμε τον ίδιο ουρανό και όλα τα άλλα θα γίνουν. Πέρυσι μου είχες γράψει σε ένα χαρτάκι : Έχεις μια τέτοια βαθιά ψυχή που ποτέ κανένας που σε αναζηταει δεν πρόκειται να χορτάσει, να σε βαρεθεί. Ήταν τα πιο όμορφα λόγια που έχω ακούσει στη ζωή μου.