ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ενώ είμαι καλά και σε γενικές γραμμές μπορώ να πω ότι έχω δεχτεί το χωρισμό μας με πιάνω ώρες ώρες και βάζω τα κλάματα επειδή σκέφτομαι ότι θα έχει άλλη ή ότι θα το αντικρίσω αυτό και θα γίνω πάλι χίλια κομμάτια. Πως γίνεται να είμαι καλά και απ' την άλλη να σκέφτομαι όλα αυτά; Αφού υποτίθεται ότι σε ξεπέρασα κι ότι δεν σε θέλω ποια. Σήμερα με πήρε τηλέφωνο για κάτι εκκρεμότητες που είχαμε και.πηρε να με ενημερώσει, μιλήσαμε είπαμε τα νέα μας και χάρηκα πάρα πολύ που είναι καλά, βέβαια έχουμε επικοινωνία δηλαδή την τελευταία φορά που ξανά μιλήσαμε ήταν την προηγούμενη Παρασκευή αλλά γενικά εμένα αυτές οι μέρες μου φαίνονται σαν αιώνες και τέλος πάντων όταν κλείσαμε το τηλέφωνο χαμογέλασα και χάρηκα πάρα πολύ που είναι καλά και αύριο θα πάρει τη μηχανή που πάντα ήθελε. Αλλά μετά αυτό το γέλια κι αυτή η χαρά μετατράπηκε σε ζήλια και θλίψη γιατί σκέφθηκα ότι τώρα που θα πάρει την μηχανή θα βρει και μια κοπέλα και θα πηγαίνουν βόλτες ή ότι μια μηχανή έναν άντρα τον προσέχουν περισσότερο κι γυναίκες τουλάχιστον οι περισσότερες που ξέρω και έτσι σκέφθηκα ότι θα έχει ουρές από κοπέλες. Αλλά ποιο πολύ με θλίβει το γεγονός ότι θα βρει πάλι κάποια που θα ερωτευτεί και θα πηγαίνουν ταξίδια και βόλτες με την μηχανή. Πόσο θα το ήθελα αυτό να το κάναμε μαζί, άλλωστε πάντα το λέγαμε θυμάσαι; Αλλά ποιος ο λόγος να τα θυμάμαι αυτά; Για ποιο λόγο να φέρνω πάλι αναμνήσεις μας και όνειρα που ήταν μόνο δικά μας στο μυαλό μου; Γιατί το κάνω αυτό; Αφού ποτέ σου δεν με ήθελες και δεν με θέλεις. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κολλάω τόσο και πόσο μάλλον να ζηλεύω. Ναι ξέρω, ζηλεύω το άλλο αυτό που θα έρθει γιατί δεν θα είναι εγώ στη θέση της. Λογικό δεν ακούγεται όταν αγαπάς κάποιον κι εκείνος όχι να σε χωρίζει γιατί θέλει κάτι άλλο " καλύτερο" εσύ μετά να είσαι μέσα στα μαύρα χάλια και την ανασφάλεια για δεν είσαι εσύ το " καλύτερο"; Λογικό μου ακούγεται αλλά κουράστηκα να στεναχωριέμαι για εκείνον, κουράστηκα γενικά να ζηλεύω, να βάζω σκέψεις όλοι την ώρα στο μυαλό μου, να ξυπνάω και μέχρι να ξανά κοιμηθώ να τον σκέφτομαι, να με πιάνουν τα κλάματα επειδή μου λείπει, κουράστηκα να μου λείπει τόσο πολύ, κουράστηκα να τον αγαπώ, ναι καλά το είδατε κουράστηκα να τον αγαπάω τόσο, γιατί εκείνος δεν νιώθει το ίδιο κι είναι παραδοξος άδικο για εμένα. Η αλήθεια είναι ότι δεν πέρασα τόσο καλά μαζί του τον τελευταίο καιρό, έχω ένα χρόνο τώρα που έχει φθαρεί η καρδιά μου, δεν αντέχει άλλο πόνο, θέλω να την προσέχω αλλά δυστυχώς δεν μπορώ όταν το μυαλό δεν συνεργάζεται. Δηλαδή σκεφτείτε ότι πέρασα 6 μήνες χωρίς να καταλαβαίνω τι γίνεται, επειδή ήθελε να με χωρίσει αλλά δεν είχε το θάρρος να μου το πει με σκοπό να με αφήνει όλοι την ώρα μόνη, να φεύγει απ' το σπίτι τις 16 ώρες και τις επόμενες 8 ερχόταν μόνο να κοιμηθεί, όταν ερχόταν μου γυρνούσε την πλάτη. Εγώ δεν ήξερα τι γινόταν, είχα μισήσει τον εαυτό μου για όλο αυτό, ένιωθα ότι δεν υπάρχω, είχα πέση σε κατάθλιψη, δεν πρόσεχα καθόλου την υγεία μου και γενικά το σώμα μου, έγινα ανασφαλείς. Κι έτσι μια μέρα βρήκα τη δύναμη να το τελειώσω εγώ γιατί δεν άντεχα αλλο, και εν τέλει είχα δίκιο. Και ερωτώ σε ποιον αξίζει κάτι τέτοιο; Να πεθαίνεις ακόμα για έναν άνθρωπο που ποτέ δεν σε εκτίμησε, δεν σε αγάπησε Παρ όλο που σου έλεγε ότι είσαι η ζωή του και το άλλο του μισό; Σε κανένα δεν αξίζει να πέσει στα πατώματα για κάποιον τέτοιο. Όταν συναντήθηκαμε πριν ένα μήνα έβαλε τα κλάματα γιατί όλα αυτά τα κατάλαβε, αλλά του είπα να μην νιώθει άσχημα για τις επιλογές του κι το πιστεύω αυτό. Δεν είμαι θυμωμένη μαζί του, είμαι ερωτευμένη μαζί του ακόμα και δεν ξέρω πως να το βγάλω αυτό από μέσα μου γιατί πραγματικά είναι άρρωστο αυτό που κάνω, αλλά πώς να σταματήσω να είμαι ερωτευμένη; Δηλαδή τι άλλο να κάνει για να πω τέλος; Άκυρο μου έριξε, με έκανε να μισό τον εαυτό μου, ξανά γύρισε λίγες μέρες πίσω και με ξανά έδιωξε λέγοντας μου ότι δεν νιώθει έλξη, μου έχει κάνει τόσα πολλα κι εγώ μέσα μου τον νοιάζομαι ακόμα. Δεν μπορώ άλλο. Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ γιατί θα αντικρίσω αυτό που δεν θέλω.....αλλά ίσως και είναι και η αφορμή να σταματήσω να τον σκέφτομαι ή ίσως να είναι και η αφορμή να αποτρελαθω τελείως. Ποιος ξέρει; Θα δείξει. Καλό σας βράδυ